ေရွ႕ေနမေလးနဲ႔ ေရွ႕သြားေနာက္လုိက္ အမႈ
ေရွ႕သြားေနာက္လုိက္
"ဘယ္လုိပဲ
ေျပာေျပာပါေအ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ပုိက္ဆံရွိတဲ့သူ ေကာက္ယူလုိက္တာပါပဲ"
မုဆုိးဖုိနဲ႔လည္းျငားေသး
မိမိထက္လည္း အသက္ႀကီးေသးသျဖင့္ မခုိင္တေယာက္ ေတာ္ေတာ္ ရွက္သည္။ မိဘကုိလည္း စိတ္တုိသည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း အတင္းေရာ အဓမၼေရာ ေပးစားေတာ့ သူမ မတတ္ႏုိင္ျပန္။ သူမ ရွာေသာ စီးပြားေရးက
သူမေယာက်္ားဝင္ေငြထက္ ၁၀ ပံုတပံုမွ်ပင္ မရွိေသာအခါ သူမ စိတ္တုိရျပန္သည္။ ဖုန္းေလး ဆက္တာနဲ႔ ေငြေတြ ဝင္ေနတဲ့သူ။ သူ႔သားသမီးေတြကလည္း
သူမကုိ မၾကည္။ သူမလည္း သူ႔သား သမီးေတြကုိ မၾကည္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ ဘာမွ မတတ္ႏုိင္။ အားလံုးက
ဝုိင္းစီစဥ္ၿပီးမွေတာ့ မဂၤလာပြဲတြင္ မိမိကုိယ္တုိင္ သတုိ႔သမီး လုပ္ေပးလုိက္ရသည္။
ခုိင္ခုိင္ၾကည္၏
ေယာက်္ားနာမည္ကလည္း ခုိင္ပါေလသည္။ ခုိင္ေအာင္ တဲ့။ မိခုိင္စိတ္ညစ္သြားသည္။ သူ႔ကုိ ဦးခုိင္ဟု
ေခၚခုိင္းသည္။ သူမလည္း ဦးခုိင္ဟု ေခၚလုိက္သည္။ မိမိထက္ အသက္လည္းႀကီး လူႀကီးလည္းမက
အုိလည္းအုိၿပီမုိ႔ ကာမကိစၥေတြဘာေတြ သိပ္ထင္မထားခဲ့ေသာ ခုိင္ခုိင္ၾကည္တေယာက္ မဂၤလာဦးညတြင္
တခ်ီ တက္ဆင္း အဖုိက္ခံရသည္။
"မိခုိင္ေလး
အဝတ္ခၽြတ္ေတာ့ေလ"
"အုိ
ဘာဆုိင္လုိ႔တုန္း"
"ငါတုိ႔က
လင္မယားေလကြာ"
"အဲတာ
ဘာျဖစ္တုန္း"
ထမီကုိ ပင့္တင္ျခင္းခံရေတာ့ မိခုိင္တေယာက္
ရွက္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျပန္ဆြဲခ်မိသည္။ ဦးခိုင္တေယာက္ အသက္ ၃၅ ႏွစ္အရြယ္ အပ်ိဳႀကီးျဖစ္သူ
အပ်ိဳစစ္စစ္ကုိ ေတြ႕ရလိမ့္မည္ မေမွ်ာ္လင့္ထားေသာ္လည္း မိခုိင္ကုိ ေတာ္ေတာ္ေက်နပ္သြားသည္။
ေပါင္ကုိခ်ဳပ္၍ ထမီကုိပင့္တင္သည္။ မခုိင္ပါးကုိလည္း နမ္းသည္။ မခုိင္က ေခါင္းကုိ ဘယ္ညာရမ္းကာ
အနမ္းကုိ ေရွာင္သည္။ ဦးခုိင္လည္း ရေအာင္နမ္းသည္။ မခုိင္လက္ေတြက ေဘးကုိ အေသခ်ထားသည္။
ဦးခုိင္က မခုိင္လက္ကုိ သူ႔ေက်ာေပၚတင္လုိက္သည္။ မခုိင္က မတင္ခ်င္တင္ခ်င္ တင္သည္။
မခုိင္တေယာက္ အရသာေတြ႕လုနီးနီး
အခ်ိန္မွ ႐ုတ္တရက္ အျဖတ္ခံလုိက္ရေတာ့ ဆန္႔တငင္ ငင္ေလး ျဖစ္သြားသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဦးခုိင္က
လီးတန္းလန္းႀကီးျဖင့္ ကုတင္ေပၚ ျပန္တက္လာ ေတာ့
ရွက္သလုိလုိ ျဖစ္ျပန္သည္။ ဦးခုိင္က သူမ ေဘးတြင္ဝင္အိပ္ၿပီး ပါးေတြကုိ နမ္းသည္။ သူမကုိ
ဖက္ကာ ရင္ခြင္ထဲထည့္သည္။ သူမ ေပါင္ၾကားထဲကုိ လက္ထည့္ကာ လက္ခလယ္ျဖင့္ သူမအေစ့ကုိ ပြတ္သည္။
ဦးခုိင္ က သူမႏႈတ္ခမ္းကုိ နမ္းသည္။ ပထမတခ်က္
ေတာ့ သူမလည္း ျပန္နမ္းရမွန္း မသိေသး။ သုိ႔ ေသာ္လည္း ေနာက္တခါ ထပ္နမ္းေတာ့ သူမ
လည္းျပန္နမ္းသည္။
"ဂုိေဒါင္က ပစၥည္းတခ်ိဳ႕ထုတ္ဖုိ႔ရွိတယ္ခင္ဗ်ာ၊
အဲဒါ မမ ဒီေန႔လာမလားလုိ႔ပါ"
သည္မိန္းမ
ေျပာတာကုိ သိပ္နားလည္မည္ မဟုတ္ဟု ဦးခုိင္တြက္လုိက္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကုိယ္လံုးကုိ သိမ္း
ဖက္လုိက္သည္။ မခုိင္သည္ မိမိကုိယ္ကုိ အားကုိးသည့္ အပ်ိဳႀကီးပီပီ ဆံပင္ကုိ တုိတုိညပ္သည္။
ကုိယ္တုိင္ အလုပ္ လုပ္ခဲ့သျဖင့္ လက္ေမာင္းအုိးကလည္း တုတ္ခုိင္လွသည္။ ထုိ႔အတူ မိခုိင္၏
အုိးကလည္း အယ္တက္ေနသည္။ ဦးခုိင္ မခုိင္ကုိ လက္ခံျခင္းမွာ မခုိင္အုိးေၾကာင့္လည္း ျဖစ္သည္။
အုိးက နည္းနည္းေနာေနာမွ မဟုတ္တာ။ တလံုးစီ တလံုးစီ တင္းရင္းေနသည္။ အပ်ိဳႀကီးျဖစ္၍ ရင္သားက
သိပ္မတင္း ေသာ္လည္း တင္သားက ကြယ္မရ ဖြက္မရ တင္းရင္းေနရာ ျမင္သူ ပုရိသတုိ႔ စိတ္ထစရာလည္
း ျဖစ္ ေန သည္။
ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအစံုနဲ႔
မိခုိင္သည္ တသက္တာလံုး ေယာက်္ားနဲ႔ မပတ္သက္ခဲ့ဖူးေသာ္လည္း ဦးခုိင္၏ မိန္းမၾကမ္းေၾက
ေသအျပဳအမူေၾကာင့္ ညြတ္က်သြားသည္။ ဦးခုိင္က တင္းတင္းဖက္ရင္း ပါးေတြကုိ တရစပ္နမ္း သည္။
နမ္းရင္း ကုတင္ေပၚ လွဲခ်သည္။ မခုိင္က စိတ္မ်ား ခုိးလုိးခုလု ျဖစ္ေနသည္။ ေယာက်္ားေတြက
ဒါပဲဟု ေတြးမိသလုိ ေကာင္းသားပဲဟုလည္း ေတြးမိသည္။
ဦးခုိင္က
ပါးသာမက နားထင္ပါနမ္းသည္။ လည္ပင္းကုိလည္း နမ္းသည္။ ထမီက အေပၚ ေရာက္လာသည္။ လက္ကုိ ေနာက္ပုိ႔ကာ
အုိးကုိ တင္းတင္းဆုပ္ကုိင္၍ ညစ္သည္။ အုိးက ႀကီးလြန္းသျဖင့္ သူ႔လက္နဲ႔ ဘယ္လုိမွ မမိပါ။
သုိ႔ေသာ္လည္း မိန္းမအုိးမုိ႔ အေသအခ်ာပြတ္နယ္ ကစားသည္။ ေနာက္အုိးတလံုးကုိ ဆက္ကုိင္ သည္။
ၿပီးလွ်င္ ထမီကုိ ခပ္ျမန္ျမန္ခၽြတ္ခ်လုိက္ သည္။ မခုိင္သည္ေပါင္ကုိ ခ်က္ခ်င္းေစ့လုိက္သည္။
ေတာ္ေတာ္ရွက္သလုိလည္း ခံစားရသည္။ သူမေပါင္ရင္းေပၚ လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ အုပ္ထားလုိက္သည္။ ဦးခုိင္က
သူမႏုိ႔အစံုကုိ ကုိင္သည္။ သူမလက္ေမာင္းျဖင့္ အုပ္သည္။ ဦးခုိင္က လက္ေမာင္း အုိးႀကီးကုိ
နမ္းသည္။ အက်ႌကုိလည္း သူမရွက္ေနသည့္ၾကားက ခၽြတ္လုိက္သည္။ အတြင္းခံနဲ႔ ေဘာ္လီသာ က်န္သည္။
ဦးခုိင္က သူ႔အဝတ္ေတြကုိ ခၽြတ္သည္။ မခုိင္ရွက္၍ မ်က္ႏွာကုိ တဖက္လွည့္ထားသည္။ ခဏေတာ့
သူမေပါင္တြင္ ေႏြးခနဲ ဦးခုိင္လီးလာေထာက္သည္။ ဦးခုိင္က သူမစပင္ဒါကုိ အသာခၽြတ္ခ်သည္။
သူမ လက္ႏွစ္ ဖက္ျဖင့္ မ်က္ႏွာကုိ အုပ္ထားသည္။ ဦးခုိင္က အသာဆြဲဖြင့္ကာ ေစ့ေစ့ၾကည့္ရင္း
သူမေစာက္ဖုတ္ထဲကုိ လီး ထုိးထည့္လုိက္သည္။ ေကာ္ဖီထဲ သၾကားေရာ ေကာ္ဖီပါ ခပ္မ်ားမ်ား ထည့္မိသလုိ
ဘယ္လုိအရသာ ျဖစ္သြား မွန္းမသိသည့္ပံုစံမ်ိဳး ခံစားရသည္။ ေပါင္ၾကားထဲ လီးႀကီးက တျဖည္းျဖည္းသိပ္ထည့္သည္။
ျပည့္လာသလုိ ခံစားရသည္။ ေပါင္ၾကားမွတဆင့္ အေၾကာမ်ား ပုရြက္ဆိတ္တက္လာသလုိ ျဖစ္ေနသည္။
ဗုိက္သားသုိ႔ ေရာက္ သည္။ ရင္ဘတ္သုိ႔ ေရာက္သည္။ ရင္ညႊန္႔သုိ႔ေရာက္သည္။ အာေခါင္ေတြ ေျခာက္ကပ္လာသည္။
လက္ဖ်ားေတြ ေအးစက္လာသည္။ ဦးေႏွာက္တခုလံုး လင္းခနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့ အားလံုး ေမွာင္က်လာ
သည္။ အေမွာင္ကမာၻထဲ တဝဲလည္လည္ ျဖစ္ေနသလုိ ခံစားရသည္။ ဦးခုိင္ကုိယ္လံုးက သူမအေပၚ ပိက်ကာ
လႈပ္ေနသည္။ ေရွ႕တုိးေနာက္ဆုတ္ ျဖစ္ေနသည္။ တအင့္အင့္နဲ႔လည္း ညည္းေနသည္။ သူမပါးကုိလည္း
နမ္းသည္။ သူမႏုိ႔ကုိလည္း ကုိင္သည္။ သူမမွာ ဇေဝဇဝါျဖစ္ေနသည္။ "ငါ့ကုိ လုိးေနတာပဲ"
ဟုေတြးမိလုိက္ "ငါ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ" ဟုေတြးမိလုိက္ ျဖစ္ေနသည္။ ေစာက္စိက ယားသလုိလုိ
ေက်ာကယားသလုိလုိ ဆံပင္ေတြ မေလွ်ာ္ရေသးသလုိလုိ ျဖစ္ေနသည္။ ဦးခုိင္က အသက္ျပင္းျပင္း႐ႈကာ
ေဆာင့္ေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ေတြ ပူ သလုိလုိ စပ္သလုိလုိ ျဖစ္ေနသည္။ နာကလည္းနာသည္။ ငုိခ်င္သလုိလုိလည္း
ျဖစ္ေနသည္။ ေအာ္လုိက္ခ်င္ ေပမည့္လည္း မေအာ္ရဲသလုိ ျဖစ္ေနသည္။
တခါမွ အလုိးမခံရဖူးေသးေသး
မိန္းမကိုလုိးလွ်င္ ပထမဆံုးအႀကိမ္၌ လရည္မထည့္မိဖုိ႔လုိေၾကာင္း ဦးခိုင္ တေယာက္ ေကာင္းေကာင္းသိသည္။
သူ႔လရည္ထြက္ခါနီး အိမ္သာထဲ ေျပးဝင္ကာ အဆံုးသတ္လုိက္သည္။ အပ်ိဳစင္ကုိ လုိးရေသာ္လည္း
အပ်ိဳႀကီးျဖစ္ေန၍ ေအာင့္သက္သက္ေလး ျဖစ္ေနသည္။
"ထပ္လုိးမယ္ေနာ္"
သူမ ေခါင္းညိတ္မိသလား
မညိတ္မိသလား မသိပါ။ ဦးခုိင္က သူမအေပၚ တက္ခြသည္။ သူမ အသာေလး ကားေပးလုိက္မိသည္ဟု ထင္ပါသည္။
တကုိယ္လံုး ရွိန္းခနဲ ဖိန္းခနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ဦးခုိင္က သူမဖင္ကုိ ကုိင္လုိက္ ႏုိ႔ကုိကုိင္လုိက္
နမ္းရင္းအ ဆက္မျပတ္လုိးသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္အထိ မနားတမ္းလုိးရင္း သူမေစာက္ဖုတ္ေတြ ပူလာသည္။
အရည္ေတြစုိလာသည္။ ခဏေတာ့ ဦးခုိင္က တအားအားနဲ႔ညည္းကာ သူမ အေပၚ ဖိခ်သည္။ သူမလည္း မတြန္းထုတ္မိ။
ဦးခုိင္က စိမ္ထားသည္။ သူမကုိ နမ္းရင္း ႏုိ႔ကုိ ကစားသည္။ ခဏ ေလးသာနားသည္။ သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ
ဦးခိုင္လီးက ျပန္မာလာသည္။ ျပန္ေဆာင့္သည္။ တညလံုး ဦးခုိင္ တေယာက္ မနားတမ္းလုိးသည္။
"မနက္လင္းၿပီေလ
ေတာ္ေတာ့"
"သူ႔ဘာသူလင္းတဲ့ဥစၥာကြာ
ဆက္လုိးၾကမယ္ေနာ္ လုိ႔ေနာ္"
မခုိင္တေယာက္
သက္ျပင္းခပ္တုိးတုိးေလး မႈတ္ထုတ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ဦးခုိင္ကေတာ့ မသိ။ သူမအေပၚ ထပ္ခြ သည္။
"ကလင္
ကလင္ ကလင္"
"ဖုန္း
နင့္ဖုန္းပဲ ေရာ့"
မခုိင္ ဖုန္းကုိၾကည့္လုိက္သည္။
ေမာင္ခုိင္ ဖုန္းနံပါတ္ျဖစ္ေနသည္။ ေမာင္ခုိင္ဆုိသူက သူ႔ဆုိင္က အလုပ္သမား။ ႏွစ္ေယာက္ရွိသည္။
ေမာင္ခုိင့္နာမည္အရင္းေတာ့ မမွတ္မိေတာ့။ ခုိုင္ပါေနသျဖင့္ ေမာင္ခုိင္ဟု ေခၚျခင္း ျဖစ္သည္။
တေယာက္က်န္ေသးသည္။ သူလည္း နာမည္ရင္း မမွတ္မိ။ ေမာင္ႏုိင္ဟု ေခၚသည္။ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္က
နည္းနည္းလည္း သြက္သည္။ ဟုိခုိင္းဒီခုိင္း ခုိင္းရတာ အဆင္ေျပသည္။
"ဘာ
ေျပာစရာရွိတာလဲ"
"လာခဲ့မယ္ေလ
ေမာင္ခုိင္"
ဦးခုိင္က
ေခါင္းခါျပသည္။ "ေအာ္ ခဏ" ဟု သူမ တားကာ ဖုန္းမုိက္ေပါက္ကုိ ပိတ္၍ ေမးေငါ့ေမးသည္။
ဦးခုိင္က ဘယ္လက္ညိဳးနဲ႔ လက္မကုိ ကြင္းကာ ညာလက္ညိဳးျဖင့္ ထုိးျပသည္။ လုိးဦးမည္ဆုိသည့္
သေဘာ။
"ေအး
ေမာင္ေလး မမဒီေန႔ နားလုိက္ဦး မယ္ကြာ၊ ေမာင္ေလးတုိ႔လည္း နားရင္နားလုိက္"
ဦးခုိင္က ေမးသည္။ သူမ ေခါင္းညိတ္ျပသည္။
ဦးခိုင္က သူမအုိးကုိ ပြတ္ကစားေနသည္။ အသာလွည့္ၿပီး သူမထမီကုိပင့္သည္။ မွတ္မွတ္ရရ ထုိညသည္
သူမ ေနာက္ဆံုး အလုိးခံရသည့္ည ျဖစ္သည္။ ေနာက္ည သူမ ျပန္လာေတာ့ ဦးခုိင္က အခန္းေျပာင္းအိပ္သည္။
ကေလးမေလး ႏွစ္ေယာက္ကုိ သြားၾကည့္ေတာ့ အငယ္မ တေယာက္ကုိ မေတြ႕။ ဒါနဲ႔ မယ္ႏုိင္ကုိ ေမးၾကည့္သည္။
မယ္ႏုိင္က ၁၄ ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီး နည္းနည္းေတာ့ သိ တတ္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။
မယ္ခုိင္က လက္ေနာက္ျပန္ကာ ေဘာ္လီကုိ
ခၽြတ္လုိက္သည္။ ႏုိ႔သီးေလးက စူတူတူေလး လွေနသည္။ ဘဘက မယ္ခုိင္ ႏုိ႔သီးေတြကုိ စမ္း၍ ႏုိ႔ေတြကုိ
ပြတ္သပ္သည္။
"သြား မ်က္ႏွာသြားသစ္ၿပီး
ျပန္လာ"
"ဒီဘက္လွည့္ၿပီး ငါ့ခါးပတ္ႀကိဳးကုိ
နမ္းၾကစမ္း"
မခုိင္တေယာက္ ဘယ္လုိ ေယာက်္ားမ်ိဳးရထားမွန္း
မသိ။ ေတာ္ေတာ္ယုတ္မာၿပီး ေတာ္ေတာ္လည္း ဏွာႀကီးသည့္ ေယာက်ား္းကုိ ယူထားမိသည္။ မိဘက ေပးစားထားေတာ့လည္း
ဘာမွ မတတ္ႏုိင္ျပန္။ ေနာက္ပုိင္း ေတာ့ သူမေမးလုိ႔ မရေတာ့။ သူမေယာက်္ားက ကေလးႏွစ္ေယာက္လံုးကုိ
ညေခၚ အိပ္သည္။ အစပုိင္းေတာ့ သူမ သိပ္မသိသာေပမယ့္ ဆယ္ရက္ေလာက္ ရွိလာေတာ့ သူမ ဆာလာသည္။
ေယာက်္ားလီးကုိ လြမ္းလာသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေကာင္မေလး ၂ ေယာက္ ေရာက္ကတည္းက သူမနဲ႔ သူမေယာက်္ား
မဆံုျဖစ္ပဲ ရွိေနသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာမျပရေတာ့ ကုိယ့္လုိအင္ကုိ သူမသိ ျဖစ္ေနသည္။
ထုိည ဆာလြန္း သဖျင့္ သူမ အိပ္မေပ်ာ္။ မနက္ေတာ့ ကပ်ာကယာထကာ ဆုိင္ကုိ ထြက္ခဲ့ သည္။ ဆုိင္ေရာက္ကာမွ
အိမ္သာ တက္ခ်င္လာသျဖင့္ အိမ္သာကုိ ေျပး လုိက္သည္။
တဖက္က ေက်းဇူးပါပဲဟု
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေျပာကာ ဖုန္းခ်သြားသည္။ ဦးခုိင္ကေတာ့ သူမႏႈတ္ခမ္းကုိ စုပ္သည္။ သူမႏုိ႔သီးဖ်ားကုိ
လက္ညိဳးဖ်ားနဲ႔ ကလိသည္။ ႏႈတ္ခမ္းကုိ မနားတမ္း စုပ္နမ္းသည္။ ဦးခုိင္က မခုိင္လက္ကုိ
ဆြဲယူကာ သူ႔လီးကုိင္ခုိင္းသည္။ မခုိင္ကလည္း တညလံုး အသင္ခံထားရသျဖင့္ တတ္လာၿပီမုိ႔ ကြင္းထုေပး
သည္။ သိပ္ေတာ့ မခံစား တတ္ေသာ္လည္း လင္နဲ႔ မယားျဖစ္လာလ်င္ေတာ့ သည္ကိစၥ ေရွာင္မရသည္မွာ
သဘာဝ တရားျဖစ္လိမ့္ မည္ဟုေတြးကာ ဦးခုိင္တက္ခြသည္ႏွင့္ သူမ အသင့္ ကားေပးလုိက္ေလေတာ့သည္။
"ဘြားေတာ္ႀကီး
ရွယ္အႀကံဳးခံေနရေလာက္တယ္ ေဟ့ေကာင္"
"သူ႔အုိးႀကီးက
မုိက္တယ္ကြာ"
ေအာင္ခုိင္နဲ႔
ေအာင္ႏိုင္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္သား ေဆြးေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အလုပ္သမားဆုိေပမယ့္ မခုိင္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္
ရင္းႏွီးသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ သူတုိ႔က မခုိင္ကုိ နည္းနည္းက်ေနသည့္ အထဲတြင္ ပါသည္။
အေၾကာင္းမဲ့ သက္သက္ေတာ့ မဟုတ္။ မခုိင္အိုးႀကီးကုိ ျဖစ္သည္။ ခုေတာ့ သူမ်ား ၿဖိဳၿပီ ျဖစ္သည္။
"အလုပ္ထြက္မလား"
"ေအး
နည္းနည္းပါးပါး လုပ္ရင္း အလုပ္ရွာၾကတာေပါ့ကြာ"
ေမာင္ခုိင္နဲ႔
ေမာင္ႏုိင္တုိ႔ထုိသုိ႔ ေျပာေနစဥ္ မခုိင္ကေတာ့ ရွယ္အဖုတ္ခံေနရသည္။ ဦးခုိင္က ေရေခၚခ်ိဳးကာ
အေမြးေတြလည္း ေျပာင္ေနေအာင္ ရိတ္ေပးသည္။ အဖုတ္ကုိ သေပးၿပီးေတာ့လည္း ဦးခုိင္က လ်က္ေပးသည္။
မခိုင္မွာ ေမ်ာ့ေနေအာင္ ခံရသည္။ အဘုိးႀကီးခမ်ာ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက စုထားသည္မသိ။ သံုးရက္လံုးလံုး
မခုိင္ခမ်ာ ကုတင္ေပၚက မဆင္းရ။ ေလးရက္ေျမာက္ေန႔ေတာ့ သူမ အလွေတြ ျပင္ၿပီး အလုပ္ဆင္းသည္။
ေမာင္ႏုိင္နဲ႔ ေမာင္ခုိင္က ခုိးခုိးၾကည့္ေနသည္။ သူမကလည္း ရိပ္မိသည္။ တခါခါ ညေရာက္ လွ်င္
အိမ္ေတာင္ သိပ္မျပန္ခ်င္သလုိ ခံစားရသည္။ ဆုိင္က သံုးခြဲ ေလးနာရီေလာက္ ပိတ္ေသာ္လည္း
ဟုိဟုိဒီဒီ ေလွ်ာက္သြားကာ ရွစ္ခြဲေလာက္မွ အိမ္ျပန္သည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဦးခုိင္က
သူမကုိ ရွယ္ကင္ သည္။ ဦးခုိင္သည္ ေန႔ေန႔အိပ္၍ အားေမြးသည္။ ညညက် သူမကုိ မနားတမ္း ကင္သည္။
သူမ အိပ္ေရးပ်က္ သျဖင့္ ေတာင္းပန္ေသာ္လည္း မရ။
"ကုိႀကီး
ရယ္ နည္းနည္းေလွ်ာ့ပါလားဟင္ ညေလး မခံႏုိင္လုိ႔ပါ"
"ညေလးကလည္းကြာ
ကုိႀကီးက ခ်စ္တာကုိ"
"ကုိႀကီး
ခ်စ္တာကုိ ညေလးေၾကာက္တယ္"
"ဒါဆုိ
ဒီညကုိႀကီး နည္းနည္းေလွ်ာ့ေပးမယ္"
"တခ်ီပဲေနာ္"
"ေလးခ်ီေလာက္ကြာ"
"ဟူး"
မခုိင္သက္ျပင္းခ်သည္။ ေနာက္ေတာ့ မခုိင္စဥ္းစားသည္။ သည္လူႀကီးက တကယ့္ဏွာဗူးႀကီး။ လုိးေနရရင္
ေက်နပ္တဲ့ပံုရွိသည္။ မခုိင္တေယာက္ အလုပ္သမားပြဲစားထံ ခ်ဥ္းကပ္သည္။ အလုပ္သမေလး ႏွစ္ေယာက္ေခၚသည္။
မယ္ခုိင္နဲ႔ မယ္ႏုိင္ဆုိသည့္ ကေလးမေလးႏွစ္ေယာက္ကုိ သူမေရြးခဲ့သည္။ မယ္ခုိင္က ပိန္ပိန္ပါးပါး။
အသက္အားျဖင့္ ၁၃ ႏွစ္ရွိၿပီ။ မယ္ႏုိင္က နည္းနည္းျပည့္သည္။ နည္းနည္းပုသည္။ မ်က္ႏွာက
ေလးေထာင့္နည္းနည္းက်သည္။ လွတာေတာ့ လွသည္။ အိမ္ကုိ ခ်က္ျခင္း ေခၚလာသည္။ ညက် ဦးခုိင္ကုိ
ေျပာသည္။
"ေကာင္မေလး
ႏွစ္ေယာက္ေခၚထားတယ္၊ အလုပ္ခုိင္းခုိင္း ဘာခုိင္းခုိင္း ဘာလုပ္လုပ္"
ဦးခုိင္က
သူမကုိ ၾကည့္သည္။ သူမက တဖက္ေစာင္းအိပ္သည္။
"ဘာလုပ္လုပ္လုိ႔
မင္းေျပာလုိက္သလားလုိ႔"
"အဆင္ေျပလား
သမီး"
မယ္ႏုိင္ငုိေနသည္။
"ေျပာပါ
သမီး အဆင္ေျပလားလုိ႔"
"ဘ ဘဘ
အမီးတုိ႔ကုိ အႏုိင္က်င့္ က်င့္တယ္"
"ဟင္
ဟုတ္လား အုိ သမီးေလးရယ္"
မခုိင္မွာ
သိေသာ္လည္း မသိေယာင္ေဆာင္ကာ ဘယ္လုိလုပ္တာလဲဟု ေမးသည္။ မယ္ႏုိင္က ေျပာျပ သည္။ မမေလး
အလုပ္ထြက္သြားေတာ့..
"လာစမ္း
နင္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္"
အလုပ္ရွင္က
ေခၚသျဖင့္ မယ္ႏုိင္နဲ႔ မယ္ခုိင္ အေျပး ကေလးေရာက္သြားသည္။ဘဘေရွ႕တြင္ အသာ မတ္တပ္ရပ္ၾကသည္။
ဘဘက အနီးသုိ႔ လာရန္ ထပ္ေခၚသျဖင့္ သူမတုိ႔ အနီးသုိ႔ သြားသည္။ ဘဘက ထပ္နီးလာဦးဆုိသျဖင့္
ထပ္နီးသည္။ ဘဘေဘးတြင္ တေယာက္တဖက္ရပ္ေနၾကသည္။ ဘဘက မဆုိင္း မတြပင္ သူမတုိ႔ ဖင္အုိးကုိ
ကုိင္သည္။ အုိးတလံုးခ်င္း စီ က်က်နနကုိင္သည္။ ေနာက္ မယ္ႏုိင္ကုိ ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲထည့္ကာ
ပါးကုိ နမ္းသည္။ မယ္ႏုိင္ပါးႏွစ္ဖက္ကုိ ဝေအာင္ နမ္းၿပီး မယ္ခုိင္ကုိ တဖက္က ဆြဲဖက္ကာ
နမ္းျပန္သည္။ လက္ကလည္း သူမတုိ႔အုိးကုိ ဆုပ္ကုိင္ကာ နယ္ကစား သည္။ မယ္ခုိင္ကုိ နမ္းၿပီး
မယ္ႏုိင္ကုိ နမ္းျပန္သည္။ သူမတုိ႔ပါးကုိ အထပ္ထပ္အခါခါ နမ္းသည္။ သူမတုိ႔ ဖင္ကုိ လည္း
အမ်ိဳးမ်ိဳးဖိနယ္ကစားသည္။
"မယ္ႏုိင္က
မယ္ခုိင္အက်ႌကုိ ခၽြတ္လုိက္"
ဘဘက ခုိင္းသျဖင့္
ဘဘရင္ခြင္ထဲမွေန၍ မယ္ခုိင့္အက်ႌကုိ ခၽြတ္ေပးသည္။ မယ္ခုိင္က ခုမွ အပ်ိဳေဖာ္ဝင္စ ျဖစ္ေသာ္လည္း
ေဘာ္လီဝတ္ထားသည္။ ေဘာ္လီအျဖဴတြင္ ငါးမနး္႐ုပ္ပါသည့္ ေဘာ္လီေလး ျဖစ္သည္။ မယ္ခုိင္က ဘဘေဘး
ဆုိဖာေပၚတြင္ ဒူးေထာက္ရပ္ေနသည္။
"အလဲ့
ေဘာ္လီနဲ႔ပဲ မုိက္တယ္ အဲဒါကုိေတာ့ နင့္ကုိယ္တုိင္ ခၽြတ္ျပ"
"သူ႔အက်ႌ
ျပန္ခၽြတ္ေပးလုိက္"
မယ္ခုိင္က
မယ္ႏုိင့္အက်ႌကုိ ခၽြတ္သည္။ အျဖဴ စင္းေလးမ်ားပါသည့္ ေဘာ္ လီေလး ေပၚလာသည္။
"နင္လည္း
မေခဘူးပဲ ခၽြတ္ျပပါဦး"
မယ္ႏုိင္က
ေဘာ္လီခၽြတ္ေပးလုိက္သည္။ သူမႏုိ႔က မယ္ခုိင္ႏုိ႔ထက္ မဆုိစေလာက္ေလး ႀကီးသည္။ ဘဘက ခါးကေန
ဆြဲဖက္ကာ ႏုိ႔ကုိ စုိ႔သည္။ ဘယ္ဘက္ႏုိ႔ကုိ ကုိက္စုိ႔ၿပီးေနာက္ ညာဘက္ႏုိ႔ကုိ လွ်ာျဖင့္
ဝိႈက္ကာ စုပ္သည္။
"ေအာက္မွာ
ဒူးေထာက္ၿပီးရပ္"
သူမတုိ႔ကို
ဘဘက ထုိအတုိင္းေနခုိင္းသည္။ သူမတုိ႔ ဒူးေထာက္ရပ္ေနေတာ့ ဘဘက သူ႔ပုဆုိးကုိ ခၽြတ္ခ်သည္။
ဘဘသည္ ေဘာင္းဘီဝတ္မထားပါ။ ဘဘ၏ လီးက တန္းမတ္ေအာင္ ေတာင္ေနသည္။
"ပါးစပ္ဟ"
မယ္ႏုိင္နဖူးကုိ
တြန္းကာ မ်က္ႏွာကုိ ေမာ့ေစရင္း ေျပာသည္။ မယ္ႏုိင္က ပါးစပ္ဟေပးသည္။ ဘဘက လီးျဖင့္ ပါးစပ္ထဲထည့္သည္။
ဘဘလီးက အႀကီးႀကီး ျဖစ္သျဖင့္ မယ္ႏုိင္ ပါးစပ္ေတာ္ေတာ္ဟထားေပးရသည္။ ဘဘက လည္း ဘာမွ စဥ္းစားသည့္ဟန္
မရွိဘဲ မယ္ႏုိင္ ပါးစပ္ကုိ လုိးသည္။ မယ္ႏိုင္ခမ်ာ အသက္႐ွဴပင္ ၾကပ္သည္။ တံေတြးေတြလည္း
စီးက်ကုန္သည္။ ဘဘကေတာ့ ပါးစပ္ကုိ စိတ္လုိလက္ရ လုိးေနသည္။ ခဏအားရေတာ့ မယ္ႏုိင္ကုိ တြန္းလြတ္သည္။
မယ္ခုိင္ကုိ ပါးစပ္ဟခုိင္းသည္။ မယ္ခုိင္ ပါးစပ္ကုိလည္း တရစပ္လုိးသည္။ ဘဘ လီးက ႀကီးသျဖင့္
မယ္ခုိင္ပါးစပ္နဲ႔ပင္ မဆန္႔သလုိ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ဘဘက လီးကုိ တဆံုးထိ မရရေအာင္ သြင္းကာ
မင္ခုိင္ကုိ လုိးသည္။ မယ္ခုိင္ကုိ လုိးစဥ္ မယ္ႏုိင္က ေနာက္ကုိ လက္ေထာက္၍ ေရွာင္ေသာ္လည္း
ဘဘက မယ္ႏုိင္ကုိ ေပါင္ရင္းဆြဲကပ္ထားသည္။ ေနာက္ မယ္ခုိင္ပါးစပ္ထဲလီးကုိ ထုတ္၍ မယ္ႏုိင္
ပါးစပ္ထဲ ထည့္သည္။ မယ္ခုိင္ကုိလည္း ေပါင္ရင္းဆြဲကပ္ထားသည္။ လက္တဖက္လွ်င္ ေခါင္းတလံုးကုိင္ကာ
သူမတုိ႔ ပါးစပ္ကုိ တေပါက္ၿပီး တေပါက္လုိးသည္။ နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ မယ္ႏုိင္ပါးစပ္ထဲ အျဖဴရည္ေတြ
ထည့္ေပး သည္။ မယ္ႏုိင္ကုိ ၿမိဳခ်ခုိင္းသျဖင့္ မယ္ႏုိင္ ၿမိဳခ်သည္။
မယ္ႏုိင္နဲ႔
မယ္ခုိင္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာ သစ္ေနစဥ္ပင္ ဘဘက ျမန္ျမန္လုပ္ဟု ေအာ္သျဖင့္ ျမန္ျမန္ ျပန္ေျပးလာရသည္။
"ဝပ္ၿပီးေတာ့
ကုန္းၾကစမ္း"
သူမတုိ႔ႏွစ္ေယာက္
ဦးခ်သလုိ ဝပ္ၿပီး ေနေတာ့ ဘဘက ဖင္ေထာင္ ခုိင္းသည္။ သူမတုိ႔က ဖင္ေထာင္ ေပးရသည္။ အဝတ္ကုိလည္း အကုန္ခၽြတ္ၾကရသည္။
"ႏွစ္ေယာက္လံုး
ေနာက္ကုိ ျပန္လွည့္ၾကည့္"
ဆုိသျဖင့္
ဖင္ေထာင္ကာ ကုန္းေပးရင္း ႏွစ္ေယာက္သား ေခါင္းခ်င္းဆုိင္ကာ ေနာက္ကုိ ျပန္လွည့္ၾကည့္
ေနသည္။ ဘဘက ခါးပတ္ႀကိဳးကုိ ႏွစ္ေခါက္ေခါက္လုိက္ၿပီး သူမတုိ႔ ဖင္အုိးေပၚ အသာဆြဲကစားသည္။
ေနာက္ မယ္ႏုိင္ ဖင္အုိးကုိ တခ်က္႐ုိက္သည္။
"ျဖန္း"
"အ အေမ့"
မယ္ခုိင္
ဖင္အုိးကုိ ထပ္႐ုိက္သည္။
"ျဖန္း"
"အု
အမမေလး "
မယ္ႏုိင္၏
အသားအေရက ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴေနသေလာက္ မယ္ခုိင္ကေတာ့ အသားလတ္သည္။ မယ္ႏုိင့္ ဖင္အုိးတြင္ အစင္းရာေလး
ထင္က်န္ခဲ့ေသာ္လည္း မယ္ခုိင့္ဖင္အုိးတြင္ မက်န္ခဲ့ပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘဘက မယ္ခုိင္ ကုိ
ထပ္႐ုိက္သည္။
"ျဖန္"
"အမေလး"
ေနာက္မွ မယ္ႏုိင္ဖင္အုိး
ေနာက္တျခမ္းကုိ ဆက္႐ုိက္သည္။
"ျဖန္း"
"အေမ့"
ဘဘက ေျပာသျဖင့္
မယ္ခုိင္နဲ႔ မယ္ႏုိင္တုိ႔ ခါးပတ္ႀကိဳးကုိ ေမြးေမြးေပးၾကသည္။ သူမတုိ႔ ေမႊးေမႊးေပးၿပီး ေသာအခါ ခါးပတ္ႀကိဳးျဖင့္ သူမတုိ႔ႏွစ္ေယာက္၏ လည္ပင္းကုိ
ပတ္လုိက္သည္။ ေခါင္းခ်င္းဆုိင္ကာ ပါးခ်င္း အ အပ္လုိက္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ဘဘသည္ သူမတုိ႔ပါးစပ္ကုိ
ျပန္လုိးသည္။ လရည္ကုိ မယ္ခိုင္အား ၿမိဳခ်ခုိင္း သည္။ ဘဘသည္ ဆက္တီခံုတြင္ နားၿပီး သူမတုိ႔လည္ပင္းတြင္
ခ်ည္ထားေသာ ခါးပတ္ႀကိဳးကုိ ျဖည္ကာ သူမတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ကုိ တမ်ိဳး ထပ္ခုိင္းျပန္သည္။
"နင္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္
ဒီၾကမ္းျပင္မွာ ေလးဖက္ေထာက္ သြားၾကစမ္း"
သူမတုိ႔ႏွစ္ေယာက္
ပူးတြဲ၍ ေလးဖက္ေထာက္ကာ ဧည့္ခန္း ဆက္တီစားပြဲဝုိင္းကုိ ပတ္ျပၾကရသည္။ ဘဘက ရပ္ပါ ဟု မေျပာမခ်ငင္းေလးငါးပတ္ေလာက္
ပတ္လုိက္ရသည္။ ထုိ႔ေနာက္ အနားကုိ ေခၚကာ ပါးစပ္ကုိပင္ ေနာက္တခါ ထပ္လုိးေၾကာင္း မယ္ႏိုင္ေျပာျပသည္။
"ေနပါဦး
သမီးရယ္ ညည္းဘဘက တေနကုန္ပဲ ပါးစပ္ကုိ လုိးေနတာလား"
"ဟီးးးးးးးးးးးးး
ဟုတ္"
မခုိင္တေယာက္
ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသသြားသည္။ ေတာ္ေတာ္ယုတ္ပတ္သည့္ လူႀကီးပဲဟု ေတြးမိသည္။ ပါးစပ္ကုိ လုိးသတဲ့။
"ေအးပါ
သမီးရယ္ အဲလုိ မျဖစ္ေအာင္ အန္တီေျပာထားေပးမယ္ေနာ္ အိပ္ အိပ္"
နည္းနည္းပါးပါး
ေခ်ာ့သိပ္ကာ ဦးခုိင္အိပ္ေနေသည့္ အခန္းကုိ ေခ်ာင္းၾကည့္မလုိ႔ လုပ္ေသးေသာ္လည္း မိမိ
စိတ္မကုန္ေသးဟု ထင္မည္စုိးကာ ကုိယ့္အခန္းထဲကုိယ္ဝင္လာခဲ့သည္။ ဦးခုိင္က တျခားအခန္းကုိပင္
ေျပာင္း အိပ္ေနၿပီေလ။ ထုိည မခုိင္တေယာက္ စိတ္ခ်မ္းသာလက္ခ်မ္းသာ အိပ္ခြင့္ရလုိက္သည္။
ေနာက္တညျပန္လာေတာ့
မယ္ခုိင္တေယာက္တည္းကုိ ေတြ႕သည္။ မယ္ႏုိင့္ကုိ သည္ည ေခၚအိပ္သည္ေပါ့ ေလ။ ေတာ္ေတာ္ ဏွာဗူးႀကီးဟု
စိတ္ထဲက ေျပာလုိက္သည္။ သုိ႔ႏွင့္ သည္ေန႔ ဘယ္လုိလုပ္လဲဟု မယ္ခုိင္ ကုိေမးၾကည့္ေတာ့ သည္ေန႔တေန႔လံုး
မယ္ႏုိင္ဖင္ကုိ လုိးသည္ဟု ေျပာသည္။
"ဘာ"
မခုိင္ အံ့ၾသသြားသည္။
"ဖင္ကုိ
ဟုတ္လား၊ ေစာက္ပတ္ကုိ ေနမွာပါေအ"
"ဟင့္အင္း
မဟုတ္ဘူး အန္တီ"
"ဟုတ္လုိ႔လားေအ"
"ဟုတ္တယ္
အန္တီ သမီးက ဒီေန႔တေန႔လံုး မယ္ႏုိင္ဖင္ပဲ လ်က္ေပးေနရတာ၊ မယ္ႏိုင္ဖင္လ်က္ေပးၿပီးရင္
ဘဘက မယ္ႏုိင္ဖင္ကုိ လုိးတယ္၊ မယ္ႏုိင္ဖင္လုိးေနတုန္း သမီးကုိလည္း ဘယ္မွေပးမသြားဘူး၊
မယ္ႏုိင္ဖင္ ေဘးမွာ ပါးစပ္ဟေပးထားရတယ္၊ ဘဘက မယ္ႏုိင္ဖင္လုိးလုိက္ သမီးပါးစပ္လုိးလုိက္
လုပ္တာ"
"ဟုိ
အရည္ အရည္ထြက္ရင္ေကာ"
"ပထမတခါေတာ့
သမီးပါးစပ္ထဲထည့္တယ္ ေနာက္ ေျခာက္ခါလား ခုႏွစ္ခါလား မသိဘူး မယ္ႏုိင့္ဖင္ထဲ ထည့္တယ္၊
သမီးက ကုန္ေအာင္ စုပ္ေပးရတယ္"
"မယ္ႏုိင့္ဖင္ထဲကုိ
သမီးစုပ္ေပးရတယ္ေပါ့"
မခုိင္တေယာက္
မအန္မိေအာင္ မနည္းသတိထားလုိက္ရသည္။ ယုတ္မာ ပက္စက္လွခ်ည္လားဟု လည္း ေတြးသည္။ ကေလးေတြကုိ
သနားေသာ္လည္း သူမဘဝက ရွိေသးသည္။ မဟုတ္လွ်င္ သည္ကိစၥမ်ိဳး ေနာက္ပုိင္း သူမအေပၚ လုပ္လာႏုိင္သည္။
သူမ သက္ျပင္းရွည္မႈတ္ထုတ္ရင္း ထုိည ႀကိဳးစား၍ အိပ္လုိက္ရသည္။ ေနာက္ေန႔တြင္ ေမးၾကည့္ေတာ့
မယ္ခုိင္ဖင္ကုိ လုိးသည္တဲ့။ မယ္ႏုိင္က ဖင္လ်က္အလွည့္ တဲ့။ စတုတၳေန႔တြင္ ဖင္ၿပိဳင္တူကုန္းၿပီး
အလုိးခံရသည္ဆုိပါလား။ ဘာေၾကာင့္ ေရွ႕ေပါက္ မလုိးေသးတာပါလိမ့္။ သူမေတြးမိသည္။ ကေလးေတြမုိ႔လား။
သုိ႔ေသာ္လည္း မဆုိပါ။
"ဒီေန႔
ေစာက္ပတ္လုိးတယ္ အန္တီ"
ညတုိင္းနီးပါး
သူမက ေမးတတ္သည္မုိ႔ ကေလးမေတြက ေျဖသည္။ သူမက ဘယ္လုိလဲဟု ေမးဆတ္ျပသည္။
"မယ္ႏုိင္က
သူ႔ေစာက္ပတ္ သူၿဖဲေပးရတယ္ သမီးက လီးကုိင္ၿပီးထည့္ေပးရတယ္"
"ကုိင္ထည့္ေပး႐ံုပဲလား"
"ဟင့္အင္း
စုပ္လည္း စုပ္ေပးရတယ္လ်က္လည္း လ်က္ေပးရတယ္"
"ဒါပဲေပါ့"
"လရည္ကုိ
သမီးဖင္ေပၚ လြတ္ခ်ၿပီး မယ္ႏုိင္က ေျပာင္ေအာင္ စားေပးရတယ္"
"အမေလး"
ေမာင္ခုိင္ ဒူးေထာက္သည္။ သူမ ဇေဝဇဝါ
ျဖစ္ေနသည္။ ဖုန္းကုိ ပစ္ေပါက္လုိက္သည္။ အိမ္သာ အုတ္နံရံနဲ႔ ထိကာ ဖုန္းတခုလံုး ေၾကမြထြက္သြားသည္။
သူမ ခ်က္ခ်င္း အျပင္ျပန္ထြက္လာသည္။ ေမာင္ခိုင္တေယာက္ အိမ္သာထဲ ဒူးေထာက္ က်န္ခဲ့သည္။
"ခင္ဗ်ာ"
သူမ အိမ္သာ
တံခါးကုိ ဆြဲဖြင့္လုိက္ေတာ့ ေမာင္ခုိင္ကုိ ဘြား ခနဲေတြ႕ရသည္။ ေမာင္ခုိင္တေယာက္ အိမ္သာတံခါး
မပိတ္မိ။ ဖုန္းကုိ ေရပုိက္လုိင္းေပၚ ေထာင္တင္ ကာ ဖုန္းၾကည့္၍ ကြင္းထုေနေသာ ေမာင္ခုိင္ကုိ
မခုိင္တေယာက္ တန္းမိေလသည္။ ဖုန္းေပၚ အၾကည့္ေရာက္သြားေတာ့ သူမ ပုိ မ်က္လံုး ျပဴးသြားရသည္။
သူမပံုမွန္း သူမ သိသည္။ သူမ ကုန္းၿပီး ပစၥည္းကုိ သယ္ေနခ်ိန္ ေနာက္ကေန မိမိရရ ရုိက္ယူထားသည့္ပံု။
"ေမာင္
ေမာင္ခုိင္ နင္ နင္"
ေမာင္ခုိင္က
ပုဆုိးကုိ အျမန္ေကာက္ဝတ္သည္။ သူမက ဖုန္းကုိ ဖ်တ္ခနဲ ဖမ္းယူလုိက္သည္။ ဖုန္းကုိ ပြတ္ၾကည့္
လုိက္သည္။ ဖုန္းထဲတြင္ သူမကို ေနာက္ကေန ႐ုိက္ထားသည့္ပံုခ်ည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႕ရသည္။
"နင္"
"တ ေတာ
ော ေတာင္းပန္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ မမ"
"ေမာင္ခုိင္"
သူမ အသံခပ္အုပ္အုပ္ျဖင့္
ေခၚလုိက္သည္။ ေမာင္ခုိင္ ယို႔ယုိ႔ေလး ထြက္လာသည္။ သူမ အနီးတြင္ လာရပ္ေနသည္။ ေမာင္ခုိင္
တုန္ေနသည္။
"နင့္
အသက္ ဘယ္ေလာက္ ရွိၿပီလဲ"
"ဆယ့္
ဆယ့္ေျခာက္ပါ မ မမ"
"နင္
ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ဒါေတြ တတ္ေနလဲ"
"အ အလုပ္ဝင္ဝင္စကတည္းက"
"ဒါဆုိ
မႏွစ္ကတည္းကေပါ့"
"ဟ ဟကဲ့"
"နင္က
ဒါေတြ နားလည္ေနၿပီေပါ့"
"ဟ ဟကဲ့"
"ေမာင္ႏုိင္ေရာလား"
"ဟ ဟက
ဟကဲ့"
"ေမာင္ႏုိင္ကနင့္ထက္
ငယ္တယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့
မမ"
"နင့္ဖုန္းကုိ
ငါျပန္ေလ်ာ္ေပးပါ့မယ္"
"ရ ရပါတယ္မမ"
"ေမာင္ခုိင္"
"နင္
ငါ့ကုိ တကယ္လုိးခ်င္တာလား"
"င ခ
ခ္င ခင္ဗ်ာ"
ေမာင္ခိုင္မွာ
အထစ္ထစ္ အေငါ့ေငါ့ ျဖစ္ေနသည္။
"ငါ
ေမးတာ ေျဖေလ"
"ဟုတ္ကဲ့
ဟုတ္ကဲ့"
"ဒါက်
မထစ္ဘူး"
"ဟုတ္ကဲ့
ဟုတ္ကဲ့"
"ေမာင္ခုိင္"
"နင္
ငါ့ကုိ တကယ္ စိတ္ဝင္စားလား"
"ဟုတ္ကဲ့"
"နင္
ငါ့ဆႏၵျဖည့္ေပးႏုိင္ပါ့မလား"
"မမေလး"
"နင္တို႔ ပါးစပ္ဖြာလုိ႔ကေတာ့
ငါ့အေၾကာင္း အသိပဲ နားလည္လား"
ေမာင္ခိုင္သည္
မခုိင္ကုိ ၾကည့္လုိက္သည္။ မခုိင္ သည္ အျဖဴေရာင္ ဝမ္းဆက္ျဖင့္ တကယ့္ကုိ လွေနသည္။ ဆံပင္ကုိ
နဖူးကေနစ၍ ေနာက္ကုိ သိမ္းကာ စုခ်ည္ထားၿပီး ပခံုးတဖက္ေပၚ လႊဲခ် ထားသည္။ စိန္နားကပ္ကလည္း
ဝင္းေျပာ င္ ေနသည္။ လက္ထပ္လက္စြပ္ကလည္း အထင္း သား။ ႏႈတ္ခမ္းေတြ အၾကည့္ေတြ မ်က္ႏွာ အမူ
အရာေတြကလည္း သူ႔ကုိ တကယ္ေျပာေနတာ သိသာသည္။ ေမာင္ခုိင္တေယာက္ အံ့ၾသ ေနသည္။ ေမာင္ႏုိင္လည္း
မေယာင္မလည္ ေဘး တြင္လာရပ္သည္။
"ေရာ့
နင္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အားေဆးသြားရွာဝယ္ၿပီး စားထားၾက၊ ဒီည ဆုိင္ေစာေစာသိမ္းမယ္ ငါတုိ႔ ဂုိေဒါင္ကုိ
သြားမယ္ အဲမွာ ညအိပ္ၾကတာေပါ့"
ေမာင္ခုိင္နဲ႔
ေမာင္ႏုိင္တုိ႔ တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည့္ၾကသည္။ မမေလး ေပးေသာ ပုိက္ဆံ အထပ္လုိက္ကုိ
မယံုရဲ ယံုရဲယူသည္။
"အုိ
မမေလးကလည္း ဒါက ေျပာရမယ့္ ကိစၥမွ မဟုတ္တာ"
ေန႔ခင္း ၁
နာရီေလာက္က်ေတာ့ ေမာင္ခုိင္နဲ႔ ေမာင္ႏုိင္
ျပန္ေရာက္လာသည္။ မခုိင္က ခုနကတည္းက အိမ္ကုိ ခရီးထြက္ဖုိ႔ရွိသည္ဟု ဖုန္းဆက္ထားလုိက္သည္။
မနက္ကတည္းက ဆက္သည္မုိ႔ သူမ ေယာက်္ားကလည္း သူမကုိ ဘာမွ မသကၤာမျဖစ္။ မသကၤာမျဖစ္သည့္အျပင္
ပုိေတာင္ ဝမ္းသာမည္ထင္သည္။ ကေလးမ ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ေခြးဇာတ္ခင္းႏုိင္ၾကမည္ကုိး။ ေဘးဆုိင္
ကိုလည္း ခရီးထြက္ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာထား လုိက္သည္။ ေမာင္ခုိင္နဲ႔ ေမာင္ႏုိင္က ၾကြေနသည္။
ေမာင္ခုိင္နဲ႔ ေမာင္ႏုိင္တုိ႔မွာ ကားေနာက္ခန္းကေန လုိက္ေန ရေသာ္လည္း တေယာက္မ်က္ႏွာ
တေယာက္ၾကည့္လုိက္ ၿပံဳးလုိက္လုပ္ေနၾကသည္။ မခုိင္ကလည္း ေတး လုိက္သည္။ ဒင္းႏွစ္ေယာက္
လမ္းပင္ မေလွ်ာက္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ လုိးခုိင္းလုိက္မည္ဟု ေတးသည္။ ေမာင္ ခုိင္နဲ႔ ေမာင္ႏုိင္တုိ႔ကလည္း
နည္းမ်ိဳးစံုႏွင့္ တြဲၿပီး လုိးလုိက္ဦးမည္ဟု ေတးေနေလသည္။
အမွန္မွာဤကိစၥက
ဤတြင္ သူ႔ဘာသာသူ ရပ္သြားမည့္ ကိစၥ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း မခုိင္ကုိ လုိးရင္း ေမာင္ခုိင္တေယာက္
လက္ေဆာ့ကာ ဗြီဒီယုိ မွတ္တမ္းတင္မိလုိက္သည္။ ထုိဖုန္းကလည္း မေတာ္ တဆ ေပ်ာက္သြားခဲ့ရာမွ
ဇာတ္႐ႈပ္ႀကီး ေပၚလာရပါေတာ့သည္။ မူမူခ်ယ္က ဤအမႈကုိ လုိက္ေသာ္လည္း ဦးခုိင္က ေငြသိန္းတစ္ရာေပးကာ
အစေဖ်ာက္ခုိင္းသျဖင့္ ဤအမႈပိတ္လုိက္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေမာင္နုိင္နဲ႔ ေမာင္ခုိင္ကုိမူ
သီးျခားအမႈျဖင့္ ဖမ္း၍ ေထာင္ခ်လုိက္သည္။ မယ္ႏုိင္နဲ႔ မယ္ခုိင္ကေတာ့ တဏွာဘီလူးႀကီး၏
ကာမကၽြန္အျဖစ္မွ မလြတ္ပဲ က်န္ေနသည္။ မခုိင္တေယာက္ကေတာ့ ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္သြားေလသည္။
မူမူခ်ယ္သည္ ရရွိလာေသာ သိန္းတရာကို မိဘမဲ့ေက်ာင္းအား တခ်ိဳ႕တဝက္ ေပးလွဴကာ တဝက္အား မိမိကုိယ္တုိင္
ခ်ိဳ႕တဲ့ေသာ ကေလးမ်ားကုိ ရွာ၍ ေပးလွဴခဲ့သည္။ အဘယ္ေၾကာ္င့ဆုိေသာ သူမလုိ မႀကံဳေစခ်င္ေသာေၾကာင့္
ျဖစ္သည္။
0 comments