ေရွ႕ေနမေလး၏ ဘဝအစ
သဇင္ခ်ယ္တေယာက္
တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ စီးပြားေရး လုပ္သည္။ ပထမဆံုး အိမ္ျခံေျမ အေရာင္း အဝယ္လုပ္သည္။
ေစ်းကြက္ အေနအထားမသိေသာ သူမ အလိမ္ခံရသည္။ ေတာ္ေသးသည္။ သိန္း ၃၀ မွ်သာ ႐ႈံးေသာေၾကာင့္
ျဖစ္သည္။ ေနာက္ MML လုပ္ငန္းတခုထဲ အစုရွယ္ယာဝင္သည္။ တစ္ႏွစ္မွ်ပင္ မၾကာလုိက္၊ ထုိကုမၸဏီက
ေဒဝါလီခံသည္။ သူမ သိန္းတရာေက်ာ္ ႐ႈံးျပန္သည္။ ရွိရွိသမွ် အေမြေတြကုန္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ဘယ္
ေလာက္ထိ ျဖစ္လာသလဲဆုိလွ်င္ သမီးေလး ေက်ာင္းအပ္ဖုိ႔ ပုိက္ဆံကုိပင္ ေဘးအိမ္ကေန ေခ်း ေပးရသည့္
အဆင့္ထိ ျဖစ္လာသည္။ အလုပ္သမေလး သဲသဲက သူမတုိ႔ကုိ သနားသျဖင့္ ကူညီၿပီး သူမ အလုပ္ရွင္သူေဌးကုိ
ေျပာေပးေနေသာေၾကာင့္ အိမ္ပါမက ၿခံကုိပါ ေပါင္အပ္ထားႏုိင္ခဲ့သည္။ အျပင္ပန္းက ၾကည့္လွ်င္ေတာ့
သူမမွာ စည္းဝါး မပ်က္ေနႏုိင္သည္ဟု ထင္ရေသာ္လည္း မိမိကုိယ္ကုိ အလွဆင္ဖုိ႔ ဖန္စီေလး ပင္ဝယ္မဝတ္ႏုိင္ေတာ့သည့္
အထိ ျဖစ္လာသည္။ ဟန္ကုိယ့္ဖုိ႔ မာန္ကုိယ့္ဖုိ႔ ဆုိသလုိ အသုိင္းအဝုိင္းၾကား မ်က္ႏွာ မငယ္ရေအာင္
စီးပြားေရးကုိ တမ်ိဳးၿပီး တမ်ိဳး ေျပာင္းရွာေသာ္လည္း ထပ္႐ႈံးသည္မွအပ ဘာမွ မရ။
အတြင္းေရးမွဴးနဲ႔ ေတြ႕ဆံုျခင္း
ဟုိးလြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္ႏွစ္က သဲသဲသည္
မိခင္က သူေဌး၏ မုန္႔လုပ္ငန္းတြင္ အပ္ႏွံသည္။ မိခင္က တစ္ႏွစ္စာ ေငြထုတ္သြားသည္။ ထုိစဥ္က
သူမအသက္ ၁၃ ႏွစ္သာ ရွိေသးသည္။ သဲသဲခမ်ာ မိခင္က ေငြ အကုန္ထုတ္သြားသျဖင့္ အျပင္မွာ တခုခုစားခ်င္သည့္တုိင္ေအာင္
မစားရ။ မုန္႔လုပ္ငန္းက ေကၽြးသည့္ ထမင္းႏွစ္နပ္ကုိသာ မွီတင္းရသည္။ အဝတ္အစားဆုိလည္း အသစ္မေျပာန႔ဲ။
အေဟာင္းေတာင္မွ စုတ္ျပတ္သတ္ ေနေအာင္ ဝတ္ရသည္။ သူေဌးက ခဏခဏလာၾကည့္တတ္သည္။ သူမကုိ သနား၍လား
မသိ။ ဝတ္စံုတစံုဝယ္ေပးသြားဖူးသည္။ သူမမွာ ဝမ္းသာလုိက္သည္ ျဖစ္ျခင္း။ တစ္ႏွစ္ျပည့္ေတာ့
အေမက ေနာက္တႏွစ္စာ ေငြထပ္လာထုတ္ သည္။ သည္တခါ သူေဌးက သူမအေမကုိ ေမးသည္။ "သမီးအတြက္
မုန္႔ဖုိး ခ်န္မထားဘူးလား" ဟုျဖစ္သည္။
"အုိသူေဌးရယ္ သူ႔မွာက စားစရာ
ေနစရာရွိေနေသးတယ္ သူ႔ေအာက္က လူမမယ္ေလးကျဖင့္ ထမင္း နပ္မွန္ ေအာင္မနည္းႀကိဳးစားေနရတယ္၊
သူ႔အေဖကလည္း ေလျဖတ္ထားတာဆုိေတာ့ မလႈပ္ႏုိင္တဲ့ အျပင္ ေဆးပါ ကုေပးေနရတယ္ သူေဌးရယ္ ဒါေၾကာင့္ပါ"
အေမက သူေဌးေရွ႕ထုိင္ခုိင္တြင္ ထုိင္ေနသည္။
သူမက အေမေဘးတြင္ ရပ္ေနသည္။ သူေဌးက သူမကုိ စူးစုိက္ ၾကည့္သည္။ သူမမွာ အဝတ္အစားေတြ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းနဲ႔မုိ႔သာ
ျဖစ္သည္။ တကယ္လွသည္။ တကယ္လွေၾကာင္း ဘဝတူ အလုပ္သမားေတြက အၿမဲခ်ီးက်ဴးသည္။ အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္က
ခဏခဏ မုန္႔ဝယ္ေကၽြးက ရည္းစားစကားလုိလုိ အၿမဲေျပာတတ္သည္။ ကုိယ္လံုးကုိယ္ေပါက္ကလည္း ေျပာစရာ
မရွိ။ ေမးေစ့က ခၽြန္ခၽြန္။ မ်က္ႏွာက သြယ္သြယ္၊ ဆံပင္က ေကာင္းေကာင္း၊ ႏႈတ္ခမ္းက ပါးလွ်ၿပီး
က်ယ္သည္။ သြားေတြက စီရရီ လွသည္။ မ်က္ခံုးေမြးက ေကာင္းသည္။ ခါးေသးရင္ခ်ီ တင္ကလည္း အဆင့္မွီသည္။
"ညည္းကုိ ငါအလုပ္ပုိခုိင္းမယ္၊
ညည္းပုိက္ဆံပုိရရင္ ညည္းလည္း သံုးရတာေပါ့၊ မသံုးခ်င္လုိ႔ မိဘဆီ ျပန္ပုိ႔ ခ်င္သပဆုိလည္း
ရတယ္ အလုပ္ကေတာ့ ညည္းေတာ္ရင္ ေတာ္သလို ဆုခ်မယ္၊"
"လုပ္ လုပ္မယ္ဆရာ"
"ဘာအလုပ္လဲ မေမးဘူးလား"
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာ"
သူေဌးသည္ ေတာ္ေတာ္လည္သည္။ အိမ္ေရာက္မွ
သူမသိလုိက္ရသည္မွာ သူေဌးထံတြင္ မိန္းမ မရွိ။ လူပ်ိဳ ႀကီး ျဖစ္သည္ဆုိတာပင္ ျဖစ္သည္။
ဘာေၾကာင့္ ငါ့မိန္းမဟု ေျပာလုိက္သည္ကုိ သဲသဲ မသိ။ ေနာက္ေန႔တြင္ သူေဌးက သူမကုိ ေကာင္မေလး
တေယာက္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးသည္။ ထုိေကာင္မေလး နာမည္က ဘယ္လီ ျဖစ္သည္။ ကရင္ဗမာ ကျပားမေလး ဟုေျပာသည္။
ဘယ္လီက သူမကုိ အလွျပင္ဆုိင္ေခၚကာ အလွျပင္ေစသည္။ အဝတ္အစားေတြ ဝယ္ေပးသည္။ အဝတ္အစားေတြ
တထည္မွ သူမမႀကိဳက္ပါ။ သုိ႔ေသာ္လည္း သူေဌးက ဤအဝတ္မ်ိဳးသာ ႀကိဳက္သည္ ဆုိသျဖင့္ သူမလက္ခံရသည္။
ေဘာင္းဘီဆုိလည္း တုိတုိ ပါးပါးေလး။ ထမီဆုိလည္း ေပ်ာ့ေပ်ာ့အိအိေလး။ အက်ႌေတြကလည္း ပါးလွပ္လွပ္
ဟုိုက္ဟုိက္ေတြ ျဖစ္သည္။ ဘယ္လီက သူမကုိ အစိမ္းႏုေရာင္ေလး တေရာင္ စမ္းဝတ္ခုိင္းသည္။
သူမလည္း ဝတ္ေပးသည္။ ဘယ္လီက သူမကုိ ေရွ႕ေရာေနာက္ပါ ပတ္ၾကည့္သည္။ မင္းႀကီးႀကိဳက္အဆင္ေပပဲကုိးဟု
မွတ္ခ်က္ခ်သည္။ ေနာက္ ေဟာ့ေဒါ့ဝယ္ၿပီး ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ သူမသံုးဖုိ႔ ကုိႀကီးက ေငြ ၅
သိန္းေတာင္ေပးသတဲ့။ သဲသဲသည္ အလုပ္တြင္ သူေဌးကုိ ကပ္စီးသည္ဟု ထင္ထားေသာ္ လည္းခုလုိ ေငြေတြကုိ
ဗံုးေပါလေအာ ေပးတာျမင္ေတာ့ ထူးဆန္းေနသည္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ပုိထူးဆန္းတာ ေတြ႕ရသည္။
"အဲဒါေတြေၾကာင့္ ခ်စ္ေနရတာ
ဘယ္လီ့ကုိ"
"သူမ်ားၾကည့္ေနတယ္ေလ"
ဘယ္လီက မခို႔တ႐ုိ႕ေလးေျပာသည္။ သူေဌးက
ရယ္သည္။
"ရွက္လုိ႔လား"
"ရွက္စရာလားလုိ႔"
ဘယ္လီႏုိ႔က ေတာ္ေတာ္ႀကီးသည္။ သူေဌးက
ေပၚလာေသာ ဘယ္လီႏုိ႔တလံုးကုိ စုိ႔သည္။ ဘယ္လီက က်န္ႏုိ႔တလံုးကုိ ေပၚသြားေအာင္ ပခံုးမွ
ေဘာ္လီႀကိဳးကုိ ျဖဳတ္ခ်သည္။ သူေဌးေခါင္းကုိကုိင္ကာ သူမႏုိ႔အစံုကုိ စုပ္ေစသည္။ သူေဌးက
ဘယ္လီအုိးအစံုကုိ ပင့္ကုိင္ရင္းႏုိ႔ကုိ စုိ႔ေနသည္။ ဘီလီက ဆံပင္ေတြျပန္ခါရင္း ရယ္ေနသည္။
ေက်နပ္ေနပံုလည္း ရသည္။ သူေဌးသည္ ဘယ္လီႏုိ႔ကုိ စုပ္လုိ႔အားရေတာ့ ဘယ္လီဖင္ကုိ နည္းနည္းပုတ္ကာ
အခ်က္ေပးသည္။ ဘယ္လီက ေအာက္ဆင္းသည္။
သူေဌးက ခ်ီးက်ဴးသည္။ ဘယ္လီကလည္း
လျပြတ္ကုိ လွ်ာဖ်ားနဲ႔ ပင့္ယူၿပီး တလံုးခ်င္းဆြဲစုပ္သည္။ လီးတံႀကီးက နဖူးကုိ ထိေနသျဖင့္
ဘယ္လီက လက္ျဖင့္ အသာသပ္တင္ထားသည္။ လျပြတ္ကုိ တလံုးစီ ငံုကာ အသက္႐ွဴရပ္သည္အထိ စုပ္သည္။
တလံုးၿပီးမွ တလံုးစုပ္သည္။ ေသေသခ်ာခ်ာစုပ္သည္။ စုပ္ရင္း လွ်ာျဖင့္လည္းကစားေပးသည္။ တလံုးခ်င္းစီ
အားရၿပီးမွ လျပြတ္ႏွစ္လံုးလံုးကုိ ငံုသည္။ အရင္းကေန စုပ္သည္။ လျပြတ္ႏွစ္လံုးကုိ ပိျပားေနေအာင္
စုပ္သည္။ ဘယ္လီ နည္းနည္း ေမာေနသျဖင့္ ေခါင္းမတ္လုိက္သည္။
လက္ကေတာ့ အၿငိမ္မေနပါ။ သူေဌးလီးကုိ အသာေလးကြင္းထုေပးေနသည္။ ဘယ္လီ သည္ လီးဖ်ားျဖင့္
သူမႏုိ႔သီးေခါင္းကုိ ပြတ္သည္။ ႏုိ႔ႏွစ္ လံုးၿပီးေတာ့ ဘယ္လီလီးထိပ္ကုိ စုပ္နမ္းသည္။
လွ်ာျဖင့္ ဝိႈက္လ်က္သည္။ လီးကုိ ေသေသ ခ်ာခ်ာ မတ္ကုိင္သည္။ လီးထိပ္ေပၚ တံေတြး ေထြးခ်သည္။
ထုိတံေတြးကုိ ျပန္စုပ္သည္။ သူေဌးက ဘယ္လီပါးကုိ အသာေလးပုတ္လုိက္သည္။ ဘယ္လီက ထ၍ သူေဌးကုိခြလုိက္သည္။
ဘယ္လီဟုိလွည့္ ဒီလွည့္လုပ္မွ ဘယ္လီဆီးခံုတြင္ တက္တူး ရွိေနသည္ကုိ သတိထားမိလုိက္သည္။
သဲသဲသည္ မၾကည့္ရဲေသာ္လည္း ေၾကာက္ သျဖင့္ၾကည့္ေနမိသည္။ ဘယ္လီက အေပၚကေန ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္
ေဆာင့္ခ်သည္။ အသံေတြကလည္း ေစာက္ဖုတ္ကအသံႏွင့္ ပါးစပ္ကအသံေတြ ေရာေထြးေနသည္။ ဘယ္လီႏုိ႔ေတြ
အထက္ေအာက္ခါေနသည္။ ဘယ္လီဖင္အုိးေတြလည္း တအိအိတုန္ခါ ေနသည္။ ဘယ္လီက မရပ္မနား ေဆာင့္ခ်
ေနသည္။ သူေဌးက အၿငိမ့္သား။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ သူေဌးအမူအရာ ပ်က္လာသည္။ ဘယ္လီက ခ်က္ခ်င္းေအာက္ဆင္းကာ
သူေဌးလီးကုိ စုပ္သည္။ သူေဌးခမ်ာ တအားအားေအာ္ၿပီး ေပ်ာ့က်သြားသည္။
ေျပာလည္းေျပာ ဘယ္လီက သူေဌးႏႈတ္ခမ္းကုိ
ဖမ္းစုပ္သည္။ သဲသဲခမ်ာ တျဖည္းျဖည္း ေနာက္ဆုတ္မိသည္။ ဘယ္သြားရမွန္းလည္း မသိ။
"သဲသဲ ဒီမွာပဲေန ဒီမွာ အလုပ္႐ႈပ္ေနတာ
ညည္းက ဘယ္သြားမလုိ႔တုန္း"
သဲသဲ ဆြံ႕အစြာ ေရွ႕တုိးရခက္ ေနာက္ဆုတ္ရခက္ျဖစ္ကာ
ရပ္ေနမိသည္။
သူေဌးေပါင္ၾကားထဲ ဒူးေထာက္ထုိင္သည္။
သူေဌးေပါင္ ႏွစ္ဖက္ကုိ ပြတ္သပ္တက္သည္။ သူေဌး၏ အက်ႌကုိ အသာပင့္သည္။ သူေဌး၏ ခ်က္ကုိ စုပ္နမ္းသည္။
သူေဌး၏ အေမြးမ်ားက ခ်က္ေအာက္တြင္ စတင္ ေပါက္ ေနသည္။ ဘယ္လီက ထုိအေမြးေတြကုိ စုပ္သည္။
သူေဌးေပါင္ၾကားကုိ လွ်ာျဖင့္လ်က္သည္။ သူေဌး၏ ေဘာင္းဘီခါးပတ္ႀကိဳးကုိ ျဖဳတ္သည္။ ခါးကေန၍
သူေဌးေဘာင္းဘီကုိ ခၽြတ္သည္။ သူေဌးက အသာၾကြေပးသည္။ ဘယ္လီက အတြင္းခံေဘာင္းဘီကုိ ပါတပါတည္းခၽြတ္သည္။
သူေဌး၏ လီးႀကီးက တန္းမတ္ ေနသည္။ ဘယ္လီက သူေဌးလီးကုိ အားပါးတရ ဆုပ္ကုိင္သည္။ ၿပီးလွ်င္
ထိပ္ဖ်ားကို အသာနမ္းသည္။ ထုိ႔ေနာက္ဘယ္လီက မတ္တပ္ရပ္သည္။ သူေဌးဘက္ကုိ ဖင္လွည့္သည္။ ဖင္ကုိ
ႏြဲ႕ျပသည္။ သူေဌးက ၿပံဳးေနသည္။ ဘယ္လီက ဖင္ကုိႏြဲ႕ျပရင္း ခုနက ေဘာ္လီႀကိဳးသာပါ သည့္အက်ႌအပါအဝင္
စကဒ္ကုိေရာ ပင္တီကုိပါ တခါ တည္းခၽြတ္သည္။ သူေဌးက ဘယ္လီဖင္ကုိ စုိက္ၾကည့္ ေနသည္။ ဘယ္လီဖင္သည္
သူအႀကိမ္ႀကိမ္ လုိးဖူး ထားေသာေၾကာင့္ နည္းနည္းေတာ့ အိေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ခပ္ရြဲရြဲေလးျဖစ္သည္ဆုိေသာ္လည္း
ဖင္ကႀကီးသျဖင့္ ျမင္သူမွန္သမွ် လီးကေတာ့ ေတာင္ခ်င္စရာေလး ျဖစ္ သည္။ ဖင္က တလံုးစီခၽြတ္သေလာက္
တလံုးစီကလည္း ႀကီးသည္။ ဘယ္လီက သူမဖင္ျဖင့္ သူေဌးလီးေပၚဖိကာ ႏြဲ႕၍ ႏြဲ႕၍ ဖိဆြဲသည္။ သူေဌးက
ဘယ္လီဖင္ႀကီးကုိ အသာပြတ္သည္။ ဘယ္လီသည္ သူမဖင္အုိးႀကီးျဖင့္ သူေဌးလီးကုိ အားရေအာင္ပြတ္ဆြဲကစားၿပီးေနာက္
လွည့္ကာ ထုိင္ခ်သည္။ သူေဌးေပါင္ကုိ စုပ္နမ္းသည္။ သူေဌးက အရက္ခြက္ကုိငွဲ႕ရင္း ဘယ္လီ၏
အျပဳအမူကုိ စိမ္ခံကာ ၿငိမ္ေနသည္။ ဘယ္လီက ေပါင္ကုိ စုပ္နမ္းရာ ေပါင္ရင္းသို႔ ေရာက္လာသည္။
ေပါင္ရင္းေရာက္ေသာ္ သူေဌး၏ လျပြတ္ကုိ သူမလွ်ာအဖ်ားျဖင့္ ပင့္ယူသည္။
"အား သိပ္ေတာ္တယ္ ဘယ္လီရာ"
0 comments