ရှေ့နေမလေးဘဝအစထဲမှ ခရောင်းလမ်း
ခေရာင္းလမ္း
လူေတြကလည္း စာမတတ္ ေပမတတ္ေတြ ျဖစ္သည္။
သူမကသာ သူမအေဖက တျခား ရြာမွ ေျပာင္းလာသည့္ နည္းနည္းပါးပါး သိတတ္ သူျဖစ္သမုိ႔သာ သူမကုိ
ၿမိဳ႕ေက်ာင္းအထိ ထားခဲ့ ျခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သူမက အဲ ေလာက္ ဉာဏ္မေကာင္း၍လား
မသိ။ ရွစ္ တန္းပင္ မေအာင္ပါ။ အေဖ ဆံုးသြားတာလည္း ပါသည္။ ေမာင္ႏွမကလည္း ငါးေယာက္က်န္
ခဲ့သ္ည။ သူမက အႀကီးဆံုး စာအတတ္ဆံုး ဟုေျပာရသလုိ အလုပ္ကုိ လက္ေၾကာ မတင္းဆံုး ဟူ၍လည္း
ေျပာႏုိင္သည္။ အလုပ္ ကေလးနည္းနည္းလုပ္ရလွ်င္ ဖ်ားခ်င္ နာခ်င္ သလုိျဖစ္သည္။ အလုပ္ခုိင္းမရ။
ဟုိလည္ ဒီလည္ဆုိရင္ေတာ့ မနက္လင္းကတည္းက ညမုိးခ်ဳပ္သည္အထိ ေမာပန္းသည္ဟူ၍ မရွိ။ ရြာရုိးကုိးေပါက္
ေလွ်ာက္လည္ေနသည္။ ထုိစဥ္ ကာလအတြင္း သူမတို႔ရြာသုိ႔ အစုိးရ ခ်ေပးေသာ အသံုးလံုး အစီအစဥ္
ေရာက္လာသည္။ ေက်ာင္း ဆရာသံုးေယာက္က်လာသည္။ သူတုိ႔က ေရာက္ေရာက္လာခ်င္း ဗမာစကားလည္းတတ္
ကရင္စကားလည္းတတ္ စာလည္းနည္းနည္း တတ္သည့္သူကုိ ေမးသည္။ ထုိအခါ သူမကုိ သူႀကီးက ခ်က္ခ်င္းညႊန္းသည္။
ရြာထဲက တဆင့္စကား နဲ႔ အေခၚေတာ္ေရာက္လာေတာ့ ၿမိဳ႕သားေတြနဲ႔ ဆံုရမွာမုိ႔ သူမ ဝမ္းသာသည္။
သူမ ၿမိဳ႕ေက်ာင္းတက္ဖူးက တည္းက ၿမိဳ႕သားအခ်ိဳ႕နဲ႔ ရင္းႏွီးခြင့္ရဖူးခဲ့သည္မဟုတ္ပါလား။
"သူေလးပဲ ေမာင္ရင္"
"ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္ ထက္ေအာင္ပါ၊
သူက မင္းဦး ဟုိတေယာက္က မိုးႏုိင္တဲ့"
"ဘယ္လီ့ကုိ ခ်စ္တယ္"
"အုိ ကုိထက္ေအာင္ကလည္း ဘာမွန္း
မသိဘူး"
"ကုိ တကယ္ခ်စ္တာပါ ဘယ္လီရယ္"
ထက္ေအာင္က ေျပာေျပာဆုိဆုိ ဘယ္လီ့ကုိ
ဆြဲဖက္သည္။ ဘယ္လီက ႐ုန္းသည္။ ထက္ေအာင္ကလည္း ရေအာင္ဖက္ထားသည္။ ဘယ္လီသည္ ခုမွ အပ်ိဳေဖာ္ဝင္စ
ျဖစ္၍လား မသိ။ နည္းနည္းေလး ပိန္သည္။ အသားကလည္း ျဖဴအုေနသည္။ ဆံပင္ကလည္း အတန္အသင့္ရွည္သည္။
အရြယ္နဲ႔ မမွ်ေအာင္ တင္နဲ႔ ရင္က ေပၚေနသည္။ မိမိကုိ ရည္းစား ေျပာေတာ့မည္မွန္း သိေသာ္လည္း
တကယ္တမ္းေျပာေတာ့ မိန္းကေလးပီပီ ရွက္သျဖင့္ ထေျပးရန္ ၾကံသည္။ သူမ မတ္တပ္ ထေတာ့ ထက္ေအာင္ကလည္း
လုိက္မတ္တပ္ ထသည္။ သူမ ခါးကုိ လွမ္းဆြဲကာ ဖက္ထားသည္။ ထက္ေအာင္အရပ္က ေျပာရလွ်င္ သူမထက္
မသိမသာေလး ပုေနသည္။ မ်က္ႏွာကုိ ဆြဲလွည့္ သျဖင့္ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆုိင္မိသလုိ ျဖစ္ေတာ့
ဘယ္လီ က ထက္ေအာင္ကုိ ငံု႔ၾကည့္သည္။ ထက္ေအာင္ က ဘယ္လီ့ခါးကုိ ဆြဲကာ ဖက္ထားရင္း
"ခ်စ္တယ္ကြာ" ဟု ထပ္ကာ ထပ္ကာ ေျပာသည္။
"လြတ္ပါ သူမ်ားျမင္ကုန္မယ္"
"ခ်စ္တယ္ ေျပာမွ လြတ္မယ္ကြာ"
"ဟင့္အင္း အရင္လြတ္"
"ကုိ႔ကုိ အေျဖေပးေတာ့ကြာ"
"က်မ စဥ္းစားပါရေစဦးရွင္"
ထက္ေအာင္က အတင္းအဓမၼ အေျဖေတြ ဇြတ္ေတာင္းေနသည္။
အျပင္ဘက္ကုိ သူမ တခ်က္ လွမ္းေခ်ာင္း ၾကည့္မိသည္။ အျပင္ဘက္မွ မင္းဦးႏွင့္ မုိးႏုိင္က
ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ရင္း ဘာေတြ ေျပာေနၾကသည္ မသိ။ တုိးတုိးေလး ရယ္ေနၾကသည္။ အထဲတြင္ ဘာျဖစ္ေနသည္ကုိ
မသိသည့္ပံု။ သူမကလည္း ၿမိဳ႕သားနဲ႔ ရည္းစား ျဖစ္ခြင့္ရေတာ့မွာမုိ႔ ဝမ္းသာသည္။ ဝမ္းသာေသာ္လည္း
ခ်က္ခ်င္းေတာ့ အေျဖေပးလုိ႔ မျဖစ္ေသး။
"ခ်စ္တယ္လုိ႔ ေျပာပါကြာေနာ္"
"ေနာက္မွေနာ္"
"ဟင့္အင္း မရဘူးကြာ မေျပာရဲရင္
ေခါင္းညိတ္ေနာ္ ခ်စ္ေလး ေနာ္"
ၾကည့္။ သူမကုိ ခ်စ္ေလး တဲ့။ ရဲတင္းလုိက္တာ။
သူမပင္ အေျဖျပန္မေပးရေသး။ သူမ ႐ုန္းၾကည့္ေသာ္လည္း ထက္ေအာင္က သူမခါးကုိ အေသဖက္ထားသျဖင့္
႐ုန္းမရ။ စကၠန္႔ေလးေတြ သြားေနေသာ္လည္း ၾကာလြန္းလွသည္ဟု သူမထင္သည္။ သူမ ရွက္လည္း ရွက္သည္။
ခ်စ္တယ္ဟု ေနာက္လည္း ေျပာမည့္အတူတူ ျဖစ္သျဖင့္ သူမ ေခါင္းညိတ္လုိက္သည္။ ေခါင္းညိတ္လုိက္ခါမွ
ထက္ေအာင္က သူမကုိ ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲထည့္ကာ ပါးႏွစ္ဖက္ကုိ တရစပ္နမ္းေလသည္။ တခါမွ အနမ္းမခံရဖူး
သျဖင့္ သူမလည္း ေၾကာင္ေနသည္။ ေလးငါးခါေလာက္ နမ္းၿပီးေတာ့မွ သူမ သတိရကာ ႐ုန္းသည္။ ထက္ေအာင္က
အသာေလး လြတ္ေပးသည္။
"သြား လူဆုိး သူမ်ားကုိ နမ္းတယ္"
"ကုိယ့္ခ်စ္သူ ကုိယ္နမ္းတာပဲကြာ
အျပစ္မွ မဟုတ္တာ"
"ဘယ္သူက ခ်စ္တယ္ ေျပာလုိ႔လဲ"
"ၾကည့္စမ္း ၾကည့္စမ္း ေကာင္မေလးတေယာက္
ရည္းစားရၿပီး ရွက္ေနတယ္"
"ေရေႏြးအုိးတည္တာကလည္း ၾကာလုိ္က္တာ"
အျပင္မွ မုိးႏုိင္က လွမ္းေအာ္ေတာ့
ထက္ေအာင္က အရင္ထြက္သြားသည္။ သူမ ရင္ထဲ ဟာတာတာေလး က်န္ေနခဲ့သည္။ သူမလည္းေရေႏြးအုိးဆူၿပီ
ျဖစ္သျဖင့္ ဓာတ္ဗူးထဲထည့္ကာ အျပင္ထြက္ခဲ့သည္။ ဟုိစကား ဒီစကားေျပာရင္း ထက္ေအာင္နဲ႔ သူမ
ခုိးခုိးၾကည့္ၾကသည္။ ခုိးခုိးၿပံဳးျပၾကသည္။ ညေနခင္းေရာက္ေတာ့ ထက္ေအာင္နဲ႔ သူမတုိ႔ စာတြဲသင္သည္။
ၾကည္ႏူးလြန္းေန၍လား မသိ။ ဘာေတြ သင္လုိ႔ သင္ေပးေနမိမွန္း ပင္မသိ။ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္လည္း
ပုိပိုနီးနီးကပ္ကပ္ေနျဖစ္ၾကသည္။ ေနာက္တေန႔တြင္ မင္းဦးနဲ႔ မုိးႏုိင္က သူမအိမ္သုိ႔အလည္
လုိက္မလာပါ။ တေယာက္ တေနရာစီ ထြက္သြားၾကသည္ဟု ဆုိသည္။
"သူ အကြက္ဆင္လုိက္တယ္ မဟုတ္လား"
"မဟုတ္ပါဘူးကြာ တုိက္ဆုိင္လုိ႔ပါ"
သူမတုိ႔အိမ္က ေျခတံရွည္အိမ္ေလး
ျဖစ္သည္။ အိမ္ေအာက္ထပ္တြင္ ကၽြဲမ်ားထားသျဖင့္ ဘာမွ မရွိ။ အေပၚထပ္ကလည္း သိပ္အက်ယ္ႀကီးမဟုတ္။
မီးဖုိခန္း၊ အိပ္ခန္း၊ ဧည့္ခန္းႏွင့္ ေရွ႕အဖီဆြဲ ဟင္းလင္းျပင္ ကြပ္ပ်စ္ေလးသာ ရွိသည္။
အိမ္ကလည္း ဓနိမုိးမို႔ ခပ္ငုိက္ငုိက္ေလး ျဖစ္ေနသည္။ သူမတို႔က ေတာသူ ေတာင္သားေတြမုိ႔
ဖိနပ္ေတြ အမ်ားႀကီး မရွိ။ ေလွကားတြင္ သူမ ဖိနပ္တရံႏွင့္ ထက္ေအာင္ ဖိနပ္တရံသာ ရွိသည္။
ထက္ေအာင္က သူမဖိနပ္ေရာ သူ႔ဖိနပ္ကုိပါ အိမ္ေပၚ ယူတက္လာသည္။
"သူမ်ား ခုိးမွာစုိးလုိ႔"
"ဟုတ္ပဲနဲ႔ ေတာမွာ ဘယ္သူက
ခုိးမွာလဲလု႔ိ ၿပီးေတာ့ ခုခ်ိန္ဆုိ လူေတြက ယာခင္းထဲမွာ"
"ေအးပါကြာ"
ထက္ေအာင္က ေအးပါကြာ ေျပာေသာ္လည္း
ဖိနပ္ကုိ ေထာင့္တေနရာတြင္ ေသခ်ာထုိးထည့္သည္။ ၾကည့္လုိက္လွ်င္ အိမ္တြင္ လူမရွိဟု ထင္ရမည္။
ထက္ေအာင္က အိမ္ထဲ ဝင္လာသည္။ သူမက တံခါးကုိ ဖြင့္ထား သည္။ ထက္ေအာင္က တံခါးကုိ အသာပိတ္သည္။
"မပိတ္နဲ႔ေနာ္"
ထက္ေအာင္က သူမ စကားကုိ နားမေထာင္ပါ။
တံခါးကုိ ေသခ်ာေစ့ပိတ္လုိက္သည္။ ခ်က္ပင္ ခ်လုိက္ေသးသည္။ ထက္ေအာင္ အသာလွည့္ လာသည္။ သူမ
မတ္တပ္ကေလး ရပ္ေနသည္။ ထက္ေအာင္က သူမကုိ သိမ္းဖက္သည္။ သူမကလည္း ထက္ေအာင္ ရင္ခြင္ထဲ ႏြဲ႕ခနဲ
ပါသြားသည္။
"အရမ္းခ်စ္တယ္ကြာ"
"ဘာလုိ႔ တံခါးပိတ္ထားတာလဲလုိ႔"
ထက္ေအာင္က တံခါးကိစၥ စကားထဲ ထည့္မေျပာပါ။
သူမကို စုိက္ၾကည့္ေနသည္။ သူမကလည္း ရွက္သျဖင့္ မ်က္လႊာေလး ခ်ထားသည္။ အိမ္က တံခါးေတြ
ျပတင္းေတြ ပိတ္ထားေသာ္လည္း ထရံကာမုိ႔ အလင္းေတြက ဝင္ေနသည္။ ထက္ေအာင္က သူမခါးကုိ တဖက္က
ဖက္ရင္း သူမေမးေစ့ကုိ ကုိင္၍ မ်က္ႏွာကုိ ဆြဲေမာ့သည္။ ထက္ေအာင္ ပါးစနမ္းသည္။ သူမကလည္း
မေန႔ကတည္းက အရွိန္ေတြ မေသေသးသမုိ႔ ၿငိမ္ကာ အနမ္းခံ သည္။ ထက္ေအာင္ေက်ာျပင္ကုိ ျပန္ဖက္ကာ
ထက္ေအာင္ နမ္းဖို႔ ပါးေတြ အသာထုိးအပ္ေပးသည္။ ထက္ေအာင္က ပါးကုိသာ မက နားသယ္စေတြ နားထင္ေတြပါ
နမ္းသည္။ သူမတကုိယ္လံုးကုိလည္း ပြတ္သပ္သည္။ ခါးကုိပြတ္သပ္ရင္းသူမအုိးကုိပါ ပြတ္သည္။
သူမအုိးကုိ ပြတ္လွ်င္ေတာ့ သူမက နည္းနည္း႐ုန္း သည္။ အလုိမတူသည့္ သေဘာကုိျပသည္။ ထက္ေအာင္က
အဆင္မျပတ္နမ္းရင္း သူမဖင္ကုိ ကုိင္ကာ ပြတ္သပ္ၿမဲ ပြတ္သပ္သည္။ မရေတာ့သည့္အဆံုး သူမဖင္ကုိ
အပြတ္ခံသည္။ ထက္ေအာင္က ဖင္ကုိ တလံုးခ်င္း ပြတ္သပ္ရာက နည္းနည္းခ်င္းစီ ညစ္သည္။
သူမလည္း ထက္ေအာင္ ခ်ိဳင္းၾကားမွဖက္ကာ
ထက္ေအာင္က နမ္းသည္။ ပါးေတြ နဖူးေတြ နားရြက္ေတြကုိ နမ္းသည္။ ထက္ေအာင္က အနမ္းခံရင္း သူမဖင္ကုိ
ပြတ္သပ္သည္။ ပြတ္သပ္ရင္း သူမကုိယ္ကုိ ဆြဲကပ္ထား သည္။ သူမကုိယ္က ပိကပ္ေနသည္။ ေပါင္ရင္းခ်င္းထိေတာ့
ထက္ေအာင္ေပါင္ရင္းက ဖုေနသည္။ ထက္ေအာင္က သူမဖင္အုိးကုိ ဆြဲ၍ ေပါင္ရင္းခ်င္း ကပ္ထားၿပီး
သူမမ်က္ႏွာကုိ ၾကည့္သည္။ သူမလည္း ျပန္ၾကည့္သည္။ ထက္ေအာင္က ေခါင္းကုိလွည့္၍ သူမႏႈတ္ခမ္းကုိ
စနမ္းသည္။ သူမ ေနာက္နည္းနည္း ဆုတ္သည္။ ထက္ေအာင္ လုိက္နမ္းသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ထိသည့္
အရသာကုိ သူမ ခုမွ ခံစားဖူးသည္။ တမ်ိဳးေလး ျဖစ္ေနသည္။ သူမ ေရွာင္လုိ႔ မရေတာ့ သည့္အေနအထား။
ထက္ေအာင္က သူမႏႈတ္ခမ္း ကုိမလြတ္စတမ္း စုပ္နမ္းထားသည္။ အထက္ႏႈတ္ ခမ္းကုိ ဖိစုပ္သည္။
ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကုိ ဖိစုပ္ သည္။ အစံုလုိက္ ဖိစုပ္သည္။ သူမပါးစပ္ထဲ လွ်ာကုိ လိပ္ကာ ထုိးသြင္းသည္။
သူမလည္း ျပန္စုပ္မိသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စနမ္းၾကသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း နမ္းရင္း ထက္ေအာင္က
ေအာက္ကေန စပြတ္သည္။ သူမအုိးကုိ ခပ္တင္းတင္းဖက္ရင္း ေပါင္ရင္းဆြဲကပ္ကာ ေပါင္ရင္းျဖင့္
သူမကုိ ဖိပြတ္သည္။ သူမကုိ လွ်ာခဏခဏ စုပ္ခုိင္းသျဖင့္ သူမလည္း ထက္ေအာင္ႏႈတ္ခမ္းထဲ လွ်ာထည့္လုိက္သည္။
ထက္ေအာင္က သူမလွ်ာကုိ စုပ္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ပုိမုိဖက္မိၾကသည္။ ထက္ေအာင္ကလည္း သူ႔ေပါင္ရင္းျဖင့္
သူမေပါင္ရင္းကုိ နည္းနည္းဆြဲပြတ္သည္။ သူမ အေၾကာအခ်ဥ္ေတြ တင္းလာသည္။ ထက္ေအာင္လက္က ဖင္ကုိ
ကုိင္ေနရာမွ ေရွ႕ကုိ ေျပာင္းလာသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ထားေသာေၾကာင့္ သူမ မေျပာႏုိင္ေသာ္လည္း
ထက္ေအာင္လက္ကုိေတာ့ ရေအာင္ဖယ္သည္။ သူမ ဆြဲဖယ္လည္း ထက္ေအာင္က ေရွ႕ပုိင္းကုိ ႏိႈက္ဖုိ႔
ဆက္ႀကိဳးစားေနသည္။ သူမ ေတာင့္မခံႏုိင္ေတာ့။
"အင္ အမ္ မလုပ္နဲ႔ကြာ"
ထက္ေအာင္က သူမေရွ႕ပုိင္းကုိ ႏႈိက္ၿပီး
လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ကစားသည္။ သူမက အတင္းဖယ္သည္။ ထက္ေအာင္က ဖင္ကုိ လက္တဖက္ အဖုတ္ကုိ လက္တဖက္ႏႈိက္သည္။
"ခ်စ္တယ္ကြာ"
ထက္ေအာင္က ပါးကုိ နမ္းသည္။ ၿပီးေတာ့
ႏႈတ္ခမ္းကုိ စုပ္သည္။ အဖုတ္ကုိႏိႈက္သည္။ ဖင္ကုိပြတ္သည္။ သူမ ဒူးေတြ မခုိင္သလုိ ျဖစ္လာသည္။
ထက္ေအာင္က သူမနဲ႔ နည္းနည္းခြာၿပီး အဖုတ္ကုိခ်ည္းႏိႈက္ကာ ကလိရင္း သူမကုိေစ့ေစ့ၾကည့္သည္။
သူမ ဒူးေတြ ေကြးေကြးက်လာသည္။
"လာ အိပ္ယာထဲသြားရေအာင္"
"ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း"
သူမ ေခါင္းလည္းခါသည္။ ပါးစပ္ကလည္း
ျငင္းသည္။ ထက္ေအာင္က သူမကုိယ္ကုိ ဆြဲလွည့္ကာ သူမကုိ အိပ္ခန္းထဲ တြန္းဝင္သည္။ သူမေနာက္ကေန
ဖက္၍ သူမကုိ အိပ္ယာထဲထည့္သည္။ သူမ ျငင္းဆန္ေနရင္း အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္လာသည္။ သူမကုိ တြန္းကာ
အိပ္ခုိင္းသည္။ သူမ ျငင္းၿမဲျငင္းသည္။ ထက္ေအာင္က သူမေပၚ ထပ္အိပ္သည္။
"ဟင့္အင္း မလုပ္ပါနဲ႔ကြာ မလုပ္နဲ႔ကြာ"
သူမေခါင္းလည္းခါသည္။ ျငင္းလည္းျငင္းသည္။
ထက္ေအာင္က သူမေပၚကေန သူမကုိယ္ကုိ ဖိရင္း နမ္းသည္။ သူမကုိယ္လံုးကုိ ခြထားသည္။ သူမ ျငင္းၿမဲျငင္းေနသည့္ၾကားက
ထက္ေအာင္က သူမထမီကုိ ရေအာင္ပင့္သည္။ သူမက အိပ္ယာနဲ႔ကုိယ္ကုိ ရေအာင္ဖိကာ ထမီပင့္မရေအာင္
လုပ္ထားသည္။ ထက္ေအာင္ကလည္း မရမကပင့္သည္။ ေပါင္နားေရာက္လာေတာ့ သူမဆြဲဖိခ်သည္။ ထက္ေအာင္က
ရသည့္ေနရာက ထမီကုိ ရေအာင္ပင့္သည္။ သူမက အဖုတ္နားေလာက္ လက္ကုိ ဖိ၍ ထမီပင့္မရေအာင္ လုပ္ထားသည္။
ထက္ေအာင္က သူမကုိ အဆက္မျပတ္နမ္းသည္။ သည္တခါေတာ့ သူမ ေရွာင္သည္။ ထက္ေအာင္က ရေအာင္နမ္းသည္။
ထက္ေအာင္က ထမီပင့္မရသျဖင့္ သူမႏုိ႔ကုိကုိင္သည္။ သူမ ႏုိ႔လည္း အကုိင္ မခံခ်င္။ လက္ကုိလက္ျဖင့္
ဆြဲဖယ္သည္။ ထက္ေအာင္က လည္သည္။ ႏို႔ကုိင္မရလွ်င္ ထမီပင့္သည္။ ထမီပင့္မရလွ်င္ ႏို႔ကုိင္သည္။
ထုိၾကားထဲမွ ထက္ေအာင္က သူ႔ေဘာင္းဘီကုိ ရေအာင္ခၽြတ္ႏုိင္သည္။ သူမ ပါးကုိလည္း အဆက္မျပတ္
နမ္းႏုိင္သည္။
"အုိ႔"
ထက္ေအာင္က ထမီကုိ အဆင္းဆြဲတင္ကာ
ပင့္သည္။ သူမလည္း အတင္းဆြဲဖိသည္။ ထက္ေအာင္က လီးျဖင့္ သူမေပါင္ၾကားကုိ မွန္းထိုးသည္။
သူမက လက္ျဖင့္ ပိတ္ထားရာ သူမလက္ခံုကုိ ထက္ေအာင္လီးက လာထုိးသည္။ သူမ လန္႔သြားသည္။ လက္ကုိ
႐ုတ္တရက္ဆြဲထုတ္မိသည္။ ထက္ေအာင္အတြက္ အဆင္ေျပ သြားသည္။ ထက္ေအာင္က ထမီကုိ ရေအာင္ပင့္လုိက္သည္။
"ဟင္ စုိေနၿပီ"
ထက္ေအာင္က သူမေပါင္ၾကားထဲကုိ ၾကည့္ရင္း
ေျပာသည္။ ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ သူမ မေပးခ်င္။ ထက္ေအာင္က သူမအဖုတ္ကုိ ၾကည့္ေတာ့
သူမပုိလုိ႔ရွက္သည္။ သူမအဖုတ္ကုိ လက္ျဖင့္ ျပန္အုပ္သည္။။ ထက္ေအာင္က ေအာက္ကုိ ေလွ်ာဆင္းသည္။
သူမေပါင္ေတြကုိ နမ္းသည္။
"အင္ အယ္ မလုပ္နဲ႔ေလ အုိ မလုပ္ပါနဲ႔ဆုိ"
"ခၽြတ္မယ္ေနာ္ ခ်စ္"
ထက္ေအာင္က သူမဖင္ေအာက္ လက္ထည့္ကာ
သူမပင္တီကုိ ဆြဲခၽြတ္ဖုိ႔လုပ္သည္။
"သူမ်ားကုိ တအား မလုပ္နဲ႔ေနာ္"
"ေမာင္သိပါတယ္ ခ်စ္ရဲ႕"
"ဟြန္႔ ဘာေမာင္လဲ"
"ခ်စ္လုိ႔ပါ"
"ဒီတခါပဲေနာ္ မရဘူး ဟြန္႔"
"ေအးပါကြာ"
တကယ္တမ္း ထုိေန႔မွ စ၍ ထက္ေအာင္က
အ သံုးလံုးသင္သည့္ ေနာက္ ရက္ေပါင္း ၂၀ အထိ သူမကုိ
ေန႔တုိင္း ေလးႀကိမ္စီ ဖုတ္သည္။ အစပုိင္းေတာ့
သူမ မူေသးေသာ္လည္း ေနာက္ရက္ေတြမွာ စိတ္ႀကိဳက္အဖုတ္ခံသည္။ ထက္ေအာင္ကလည္း သူမကုိ အတည္ယူမည္
ဆုိေသာေၾကာင့္ သူမ ထက္ေအာင္ စိတ္တုိင္းက် ကင္ခ်င္သလုိ အကင္ခံခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဘယ္ေန႔
အသံုးလံုး သင္တန္းၿပီးသြားမွန္း သူမ မသိလုိက္။ ထိုေန႔ ထက္ေအာင္ မလာသျဖင့္ ေဘးအိမ္ကုိ
ေမးၾကည့္ေတာ့ ျပန္သြားၿပီဟူ၍ သိလုိက္ရသည္။ ဤဇာတ္လမ္းက ဤအတုိင္း ၿပီးလိမ့္မည္ဟု ထင္ေသာ္လည္း
မၾကာမီ သူမတြင္ ကုိယ္ဝန္ရွိလာခဲ့ေလသည္။ အေမ့ကုိ ေျပာျပေတာ့ အေမက ငိုသည္။ သူမကုိ ႀကိတ္ကာ
ဆဲသည္။ ေနာက္ သူမကုိ ေငြေပးကာ ၿမိဳ႕ေဆး႐ံုတြင္ ကုိယ္ဝန္တက္ဖ်က္ခ်လာဖုိ႔ ေျပာသျဖင့္
သူမ ၿမိဳ႕တက္ကာ ကုိယ္ဝန္ ဖ်က္ခ်ခဲ့ရသည္။ ကုိယ္ဝန္ဖ်က္ခ်ေတာ့ သူမ ေတာ္ေတာ္ေလး ႐ုပ္ေျပာင္းေနသျဖင့္
ရြာမျပန္ရဲေတာ့ေပ။
0 comments