ေရွ႕ေနမေလးနဲ႔ ကုိယ့္ေမကုိယ္လိုးအမႈ
ကုိယ္ေမကုိယ္လုိး
ထူးဆန္းေသာ အမႈတြဲထဲတြင္ ဤအမႈ လည္းပါဝင္သည္ဟု
ဆုိရေပမည္။
ေကာင္ေလးက
အျပာကား ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ သည္။ အေဖမရွိေတာ့သျဖင့္ သည္ကိစၥကုိ အေမနဲ႔ အစ္မ ျဖစ္သူက ဘယ္လုိ
ေျဖရွင္းရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနသည္။ ၾကားထဲ အဂၢိရတ္လုိလုိ ဘာလုိလုိက လုပ္ေနေသး သည္။ အေမျဖစ္သူ
ေဒၚလင္းလင္းေဌးတေယာက္ သားေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ေနရသည္။ အစ္မျဖစ္သူ သီရိလင္းလည္း စိတ္ညစ္သည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း အိမ္မွာ တေယာက္တည္း ႀကိတ္ကာ ဖူးကားၾကည့္ အျပာစာအုပ္ဖတ္ တေယာက္တည္း အခန္းထဲ
ဟုိလုိလို ဒီလုိလုိလုပ္ မီးခုိးေတြ ေညွာ္နံ႔ေတြထြက္ ဆုိေတာ အျပင္မထြက္တာပဲ ေတာ္လွပါၿပီဟု
ေတြးကာ လြတ္ထားလုိက္သည္။ တညေန သီရိလင္း တေယာက္ အလုပ္က ျပန္အလာ အိမ္တြင္ ေျမၿမိဳႏုိင္သည့္
အျဖစ္အပ်က္ကုိ သြားေတြ႕လုိက္ရသည္။
"မာမီ
မာမီ သား ေတာင္းပန္ပါတယ္ မာမီ ဟီး ဟီး သား ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဟီး အဟင့္ ဟင့္ ဟီး"
ဟန္လင္းတေယာက္
မ်က္ရည္နဲ႔ မ်က္ခြက္ ငုိေနသံၾကားရသည္။
"ဘာမွ
မျဖစ္ဘူး သား လုပ္ေနာ္ လုပ္ စိတ္ေလွ်ာ့ လုပ္ပါ စိတ္လည္းေလွ်ာ့ေနာ္ သား လုပ္ပါ အား အား"
သီရိလင္းတေယာက္
အိမ္ထဲ အျမန္ေျပးဝင္သည္။ သူမ ျမင္လုိက္သည့္ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ သူမ မူးေဝက်သြားသည္။ တေယာက္က
အေမ၊ တေယာက္က ေမာင္ေလး၊ သားအမိအရင္းေခါက္ေခါက္၊ အိပ္ယာေပၚမွာ အေမျဖစ္သူက အဝတ္မပါ အကုန္လံုးခၽြတ္ထားသည္။
ေပါင္ကားထားသည္။ သားျဖစ္သူက အေမ့ကုိ လုိးေနသည္တဲ့။ သားျဖစ္သူက ငိုေနသည္။ ဆံပင္ေတြလည္း
စုတ္ဖြာေနသည္။ ဟန္လင္းကလည္း အေမ့ကုိ လုိးရင္း ငိုေနသည္။ ငုိသာ ငုိေနသည္။ ေဆာင့္ေနတာ
မျပတ္မနား။ သီရိလင္းတေယာက္ စလင္းဘတ္ အိတ္ျဖင့္ ေမာင္ကုိ ပုတ္သည္။
ေမာင္ေလးက
ေၾကာက္လန္႔သြားမည္ ထင္ေသာ္လည္း သူမကုိ ငုိကာ ေတာင္းပန္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အသံအုပ္၍ ေမးလုိက္သည္။
"ဒါ
ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ"
"သမီး
သမီး သီးမီး သမီးေမာင္ေလးကုိ ကယ္ပါဦးကြယ္ သမီးေမာင္ေလးကုိ ကယ္ပါဦး"
အေမေကာ ေမာင္ေလးတုိ႔၏ အမူအရာက တမ်ိဳး ျဖစ္ေနသျဖင့္ သီရိလင္းတေယာက္
တခုခုမွား ေနၿပီဆုိတာ သိလုိက္ရသည္။
"ေျဖးေျဖးသား
သားမမကုိ ရွင္းျပလုိက္ဦး အေမရွက္တယ္ သား"
"ဟင္
ဟန္လင္း"
ဟန္လင္းက
ငိုရင္း ေျပာသည္။ သူ အင္တာနက္ ေပၚမွာ တင္ထားသည့္ လီးႀကီးေဆးတမ်ိဳးကုိ အဂၢိရတ္ပညာ နဲ႔ေပါင္း
၍ ေဖာ္လုိက္မိသည္။ ေဆးညြန္းက မစားမီ မိန္းကေလးတေယာက္ သုိ႔မဟုတ္ ႏွစ္ေယာက္ အနီးတြင္
ေခၚထားဖုိ႔ မွာထားေသာ္လည္း သူက ဘာမွ မျဖစ္ေလာက္ဘူး အထင္ျဖင့္ မေခၚဘဲ ေဆးေဖာ္ကာ စားလုိက္မိသည္။
လီးက ႀကီးလည္းႀကီးလာ ေတာင္လည္းေတာင္လာတာ ကြင္းအႀကိမ္ၾကိမ္ထုေသာ္လည္း မၿပီးသည့္အျပင္
လက္ပန္း က်လာသည္။ ဒါကုိ အေမလာေတြ႕သျဖင့္ အေမက ကယ္လုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း
ဘာျဖစ္သည္ မသိရေသး။ အေမသံုးေလးခါ ၿပီးကာ ေမာေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း သူခုထိ ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ေသးဘဲ
တကုိယ္လံုး ယားယံကာ လီးကလည္း အျပင္ထုတ္လုိက္လွ်င္ ေပါက္ကြဲမည့္ အေနအထားတြင္ ရွိေနေၾကာင္း
ေျပာလာသည္။ သီရိလင္းတေယာက္ ဟန္လင္းကို စလင္းဘတ္ျဖင့္ အားကုန္ ပုတ္သည္။
"နင္
အေမ့ကုိ မလုပ္နဲ႔ ငါ့ကုိလုပ္"
သီရိလင္းတေယာက္
ထမီခၽြတ္ကာ စပင္ဒါတခါတည္းခၽြတ္၍ ကုတင္ေပၚတက္သည္။
"သမီး
မလုပ္ပါနဲ႔"
"နင္
အေမ့ကုိ အခုလြတ္"
"သား
သားအမကုိ မလုပ္ပါနဲ႔ကြယ္ အေမ့ကုိ လုပ္ပါ"
"ဟီး
ဟီး အီး သားမွားပါတယ္ အေမရဲ႕"
"နင္
ငါ့ကို လုပ္လို႔ေျပာေနတာ"
သီရိလင္းက
ဟန္လင္းကုိ ဆြဲသည္။ ေဒၚလင္းလင္းေဌးကုိလုိးရင္းမတ္တပ္ လီးက ကြ်တ္ထြက္သည္။ ဟန္လင္း ဘာလုပ္ရမွန္း
မသိ။ သီရိလင္းက သူ႔လီးကုိ ဆြဲကာ သူမေပါင္ၾကားထဲ ထည့္သည္။ ေဒၚလင္းလင္းေဌးမွာ အသက္အားျဖင့္
၄၄ ႏွစ္ရွိၿပီ။ ညေန ၂ နာရီေလာက္ကတည္းက သားျဖစ္သူအား ခံေပးေနရာ ေလးခ်ီေလာက္ လည္းၿပီးထားရာ
ဘာမွ မလုပ္ႏုိင္ျဖစ္ေနသည္။ သီရိလင္းကလည္း သမီးကေလး ျဖစ္ရာ ဘဝမဆံုးေစခ်င္။ သားေလးကုိလည္း
ခ်စ္သည္။
သီရိလင္းသည္
အသက္အားျဖင့္ ၁၉ ႏွစ္ျပည့္ခါစ အပ်ိဳစင္စစ္စစ္ေလး ျဖစ္သည္။ ယင္ဖုိေတာင္ မသန္းဖူးဘူး
ဆုိသည့္အ ဆင့္ေတာ့ မဟုတ္။ တကၠသုိလ္တက္စဥ္က ရည္းစားေတြ ဘာေတြ ထားဖူးသည္။ သူမက မႀကိဳက္တာလား
ဘာလား မေျပာတတ္။ ေယာက်္ားေတြက ရည္းစားထားၿပီး ဖက္ဖုိ႔ နမ္းဖုိ႔ကုိ အာရံုစုိက္ၾက သည္။
ဒါမ်ိဳးကုိ သူမက မခံစားတတ္။ သူမကုိ ဖက္ၿပီဆုိလွ်င္ပင္ သူမ စိတ္ညစ္ကာ လမ္းခြဲတတ္ခဲ့ရာ
သူမမွာ ရည္းစားေလးငါးေယာက္နဲ႔ ဘာမွမဟုတ္ဘဲ ျပတ္ခဲ့ရာ အသည္းခြဲသူႀကီး အသည္းစားဘီလူးမႀကီးဟုပင္
အသား လႊတ္နာမည္ရခဲ့ေသးသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဘာမွ မတတ္ႏုိင္။ သူမမွ မႀကိဳက္တာ။ ေယာက်္ားေတြကေတာ့
သူမကုိယ္လံုးကုိႀကည့္ၿပီး သြားေရက်ၾကသည္က မ်ားသည္။ လံုးႀကီးေပါက္လွေလးဆုိျပန္ေတာ့လည္း
မဟုတ္ ပါ။ သုိ႔ေသာ္ အခ်ိဳးအစားေတာ့ နည္းနည္းက်နသူေလး ျဖစ္သည္။ အရမ္းႀကီးလွသူ တဦးေတာ့လည္း
မဟုတ္။ သာမာန္မိန္းကေလးၾကားထဲတြင္ေတာ့ ဆြဲေဆာင္မႈနည္းနည္းပါးပါး ရွိသူျဖစ္သည္။
သီရိလင္းသည္
အၿငိဳးတႀကီး ျဖစ္ေနေသာ ေမာင္ေလးကုိ ၾကည့္ကာ လန္႔ေနသည္။ သူ႔လီးႀကီးကလည္း သံေခ်ာင္းလုိ
မာကာ တန္းမတ္ေနသည္။ အဆင္သင့္ပင္ သူမကားထားေပးေသာ ေပါင္ၾကားသုိ႔ ဟန္လင္းက ခ်က္ခ်င္းဝင္သည္။
"အ အေမ့
အ"
သီရိလင္းတေယာက္
အေမတရသည္။ အေမကလည္း ေဘးနားတြင္ ရွိေနသည္။
"သ သမီး သား ေျဖးေျဖးလုပ္ေနာ သားမမကုိ သမီး ေအာင့္ထားေနာ္"
သားနဲ႔ သမီးအျဖစ္ကုိ
ၾကည့္ၿပီး ေဒၚလင္းလင္းေဌးတေယာက္ ရင္ကြဲရသည္။ မုိက္လုိက္တဲ့သား၊ မုိက္လုိက္တဲ့ သမီး၊
မုိက္လုိက္တဲ့ငါ ဟုေရရြတ္ရင္း ငုိသည္။ ေမာကလည္း ေမာေနသည္။ သမီးကေလး ေအာ္ေနတာကုိလည္း
သနားသျဖင့္ သမီးေလးကုိ ဖက္ထားေပးသည္။ သားျဖစ္သူကလည္း မ်က္ႏွာပ်က္လ်က္ မ်က္ရည္ရႊဲလ်က္
အစ္မ ကုိလုိးေနသည္။
"စပ္တယ္
စပ္တယ္"
"သမီး
အေမွးပါးကြဲတာ ေအာင့္ထားေနာ္"
ကုိယ့္အေမကုိယ္
ျပန္လုိးသည့္ အေနအထားမွ ကုိယ့္အစ္မ ကုိယ္ျပန္လုိးသည့္အေနအထားက နည္းနည္းကြာ သည္။ စုိးရိမ္စိတ္ေတြက
သိပ္မျဖစ္။ ဘာမွ သိပ္မေၾကာက္သလုိ ခံစားရသည္။ အစ္မကုိ မထိမတုိ႔ဘဲ လုိးေနရာမွ ကုန္းအိပ္
ခ်သည္။ အစ္မကုိယ္ေပၚပိလုိက္ၿပီး ႏုိ႔ကုိ ကုိင္သည္။ ပါးကုိ နမ္းသည္။ အစ္မကေတာ့ ဘာမွ
မျဖစ္သလုိ။ မ်က္ႏွာက စိတ္ပ်က္သည့္ အမူအရာ။ စိတ္ေတာ္ေတာ္ကုန္ေနသလုိ ထားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း
ဟန္လင္းက ေတာ့ အဆင္ေျပေနသည္။ အစ္မႏုိ႔က တင္းေနသည္။ ပါးကုိ နမ္းသည္။ အစ္မ ေစာက္ဖုတ္က
ေႏြးစိစိေတာ့ မေန။ သုိ႔ေသာ္ လုိးလုိ႔ ေကာင္းသည္။ ေဆာင့္ခ်င္ေတြကလည္း ျမန္သည္။ အစ္မကလည္း
တအင့္အင့္နဲ႔ ျဖစ္လာသည္။ လုိးေနရင္း ေစာက္ဖုတ္က ေႏြးစိစိေလး ျဖစ္လာသည္။
အေမျဖစ္သူက
ေျပာျပရသည္။ ဟန္လင္းသည္ ငုိရင္း နား၍ မရသျဖင့္ ကုိယ့္အစ္မအရင္းကုိ ရင္နာနာနဲ႔ လုိးရသည္။
အစ္မ၏ ကုိယ္လံုး အစ္မ၏ အလွကုိ လင္ေကာင္းသားေကာင္းရႏုိင္သည္။ ခုေတာ့ ေမာင္ျဖစ္သူ ကုိယ္တုိင္
အစ္မ၏ အပ်ိဳစင္ဘဝကုိ ဖ်က္ဆီးေလၿပီ။
"နင္ ျဖည္းျဖည္းလုပ္"
သီရိလင္းက ေျပာသည္။
ဟန္လင္းသည္ စိတ္မေကာင္းသည့္ အမူအရာႏွင့္ မဟုတ္ေတာ့။ ေဒၚလင္းလင္းေဌးက
ေဘးနားတြင္ အိပ္ရင္း အစ္မသီရိလင္းကုိ ဖက္ထားသည္။
"အေမ ဟင့္ ဟင့္ အ ဟင့္ အ အ"
သီရိလင္းကလည္း အေမ့ကုိ ျပန္ဖက္ရင္း ေမာင္ေလးျဖစ္သူက ေဆာင့္လုိးရာ
ညည္းလုိက္ အေမ့ကုိတလုိက္ လုပ္ေနရသည္။ ဟန္လင္းက အားကုန္ေဆာင့္လုိးရင္း တကုိယ္လံုးက်ဥ္တက္လာေတာ့
လီးကုိ ထုတ္လုိက္သည္။ လရည္ေတြ ပန္းထြက္ပံုမွာ ေရေသနတ္နဲ႔ ပစ္သလုိပင္ ေတာ္ေတာ့္ကုိ ေဝးေဝးထိ
ပန္းသည္။ လရည္လည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားသည္။ ဟန္လင္း ခုမွ ပံုက်သြားသည္။
"မုိက္လွခ်ည္လား သားရယ္"
အေမျဖစ္သူက သားကုိ ဖက္၍ ငုိသည္။ သီရိလင္းက သူ႔ေမာင္ေလးကုိ ထုသည္။
သူမေစာက္ဖုတ္က ပူက်စ္ ေနသည္။ သူမ ထမီေတြ ျပန္ဝတ္ရင္း ကုိယ့္မိသားစုအျဖစ္ေၾကာင့္ ဝမ္းနည္းကာ
ငုိမိသည္။ ကုိယ့္ေမာင္ေလး ဆုိေတာ့လည္း သနား၍ ငုိမိသည္။ ငုိရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
"မမ မမ"
အနားကပ္ အႏုိးခံလုိက္ရသျဖင့္ သီရိလင္းတေယာက္ ႏိႈးလာသည္။
"ငါ့ ငါ့လီး အရမ္းေတာင္လာျပန္ၿပီ မရေတာ့ဘူးထင္တယ္"
"ဘာ"
သီရိလင္းတေယာက္ သူ႔ေမာင္ေလးျပေသာ လီးကုိ ၾကည့္မိသည္။ အိပ္မႈံစံုမႊားျဖစ္ေနေသာ္လည္း
သူ႔ေမာင္ေလး လီးကုိ ျမင္ေတာ့ မ်က္လံုးက်ယ္သြားသည္။
"အမေလး နင္ နင့္ဟာ နင့္ဟာက ေတာ္ေတာ္ႀကီးပါလား"
"မမ ငါကြင္းထုေနတာ ၾကာၿပီ မရဘူး ေပးလုိးဦးေနာ္"
"နင္ကြာ"
သီရိလင္းတေယာက္ မခ်ိတင္ကဲ ျဖစ္ကာ ထမီကုိ လွန္သည္။ ညေနက အတြင္းခံ
မဝတ္ထားမိသျဖင့္ အသင့္ ျဖစ္ေနသည္။
"နင္ ကြင္းအရင္တုိက္ေပးၾကည့္ပါလား"
သီရိလင္းသည္ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ
လက္ႏွစ္ဖက္လံုးေညာင္းေအာင္ ကြင္းထုေပးေနသည့္ ၾကားက ေမာင္ေလး ေျပာလုိက္ေသာ စကားေၾကာင့္
ေတာ္ေတာ္တင္းသြားသည္။
တကယ္တမ္း သီရိလင္းခမ်ာ
ေမာင္ေလးေတြ ေဘးက အေမေတြ သိပ္မသိေတာ့သလုိ ျဖစ္လာသည္။ မရွက္ စတမ္းေျပာရလွ်င္ ေတာ္ေတာ္ေလး
ခံခ်င္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ေမာင္ေလးကသာ မေျပာလ်င္ သူမ လုိးခုိင္းေတာ့ မည္ျဖစ္သည္။ ေမာင္ေလးက
ေျပာလည္းေျပာ သူ႔လီးႀကီးျဖင့္ ေထာက္သည္။ ေမာင္ေလး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သိပ္ ထည့္သည္။ ေမာင္ေလးလီး
ေတာ္ေတာ္ႀကီးမွန္း သူမသိသည္။ သို႔ေသာ္ မေၾကာက္မိ။
ဟန္လင္းက ကြင္းတုိက္တာကုိပင္ သိပံုမရေသာ အစ္မျဖစ္သူ ေဝေတေတေလး ျဖစ္ေနသည္ကုိ
အားမလုိ အားမရ ျဖစ္ကာ "ဒီလုိ ဒီလုိ" ဆုိၿပီး အစ္မလက္ကုိ ဆြဲယူကာ လီးကုိင္ခုိင္းၿပီး
ကြင္းတုိက္ခုိင္းသည္။ သူ ဖတ္လုိက္ မိေသာ စာအရ ဤေဆးကုိ စားၿပီး တျခားတေယာက္ေယာက္နဲ႔
ထိေတြ႕ရမွ အဆင္ေျပမည္ဟု ပါသည္။ ထုိ႔ ေၾကာင့္လားမသိ။ အစ္မက ကြင္းထုေပးေတာ့ နည္းနည္းသက္သာသည္။
"မမ"
"ဘာလဲ"
"ေစာက္ဖုတ္ မခံခ်င္ရင္ ဖင္ခံလည္း ရတယ္မမ"
"ဘာ"
"နင္ေတာ္ေတာ္ရုိင္းပါလား"
"အမကုိ သနားလုိ႔ေျပာ
ေျပာတာပါ"
သီရိလင္းတေယာက္
ေစာက္ဖုတ္ မခံခ်င္ ေသာ္လည္း ေမာင္ေလးေျပာသည့္ အခ်က္ကုိ နည္းနည္း စိတ္ဝင္စားသည္။
"ဖင္ေတာ့
ခံေပးပါ မမရယ္ေနာ္"
"နင္ေနာ္"
"မမရယ္ က်ေနာ္
လုိးမွ ရေတာ့မွာ အရမ္း တင္းေနၿပီ"
"နင္ တအားမလုိးနဲ႔"
သီရိလင္းသည္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း
လွည့္ကာ ကုန္း လုိက္သည္။ ဟန္လင္းသည္ ကုိယ့္အစ္မ ဖင္ကုိ မျမင္ဖူးသလုိ ၾကည့္ကာ တံေတြး
တခ်က္ ၿမိဳခ်သည္။ အစ္မက အသားျဖဴသည္။ ဖင္လံုးလည္း ႀကီးသည္။ ေပါင္တံေလးေတြလည္း ျဖဴးေနသည္။
အုိးႏွစ္လံုးၾကားထဲ စပယ္ဖူးေလးေတာင္ လွေနသည္။ ဟန္လင္းက ဖူးကားၾကည့္လြန္းသူပီပီ အစ္မဖင္ကုိ
မလုိးခင္ လ်က္ေပးသည္။
"ဟဲ နင္
ဟဲ့ ဟဲ့အုိ နင္"
သီရိလင္းတေယာက္ ေမာင္ေလးက ခ်က္ခ်င္းလုိးလိမ့္မည္ ထင္ေသာ္လည္း တံေတြးေထြးခ်ၿပီး
လ်ာနဲ႔ လ်က္ေပးေတာ့ ဘယ္လုိႀကီးမွန္း မသိ။ ဇိမ္ပင္ ရွိသလုိလုိ ခံစားရသည္။ မ်က္လံုးကုိ
ေမွးေနေအာင္ မွိတ္ထား သည္။ ေမာင္ေလးက ေတာ္ေတာ္တတ္ေနသည္။ ဖင္ေပါက္ကုိ လွ်ာျဖင့္ ထုိးေမႊသည္။
အနားသပ္ေတြကုိ ဝိႈက္ လ်က္ေပးသည္။ အုိးကုိ တင္းတင္းဆုပ္ကုိင္ကာ ၿဖဲလုိက္ စုလုိက္ တြန္းတင္လုိက္
လုပ္သည္။ စေကာဝိႈက္ေလး အုိးကုိ ဝိႈက္ကစားသည္။ ေစာက္ဖုတ္ အစပ္ကေန၍ ဖင္ေညာင့္႐ုိးထိ လွ်ာအျပားလုိက္
အထပ္ထပ္လ်က္သည္။
"လုိးၿပီေနာ္ မမ"
"အ"
ဟန္လင္းသည္ သိပ္မေအာ္ေသာ မမကုိ နည္းနည္း ေတာ့ အံၾသသည္။ သူ႔လီးနဲ႔
မမဖင္ကုိ မလုိးသင့္မွန္း သိေသာ္ လည္းမမၾကည့္ရသည္မွာ ေစာက္ဖုတ္သိပ္ ခံခ်င္ပံု မေပၚ သျဖင့္
ဖင္ကုိ မကြဲေအာင္ ၾကပ္ၾကပ္ေလးကုိ ျဖည္းျဖည္း သြင္းရင္း ထည့္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူ႔ခမ်ာ
ေဆးအရွိန္ ကရွိေနသျဖင့္ တားမရဘဲ ျဖစ္ေနသည္။
"ျပြတ္ ျပြတ္ျပြတ္ အြတ္ အြတ္"
သူ႔ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျမန္လာသည္။ လုိးရင္း ေတာ္ေတာ္ ၾကာလာေတာ့ သီရိလင္းလည္း
ဖီးလ္တက္လာသည္။ ခံလုိ႔ ေကာင္းလာသည္။
"အ အုိ႔ အ ေမာင္ေလး အ အ"
"ေကာင္းတယ္ မမ အား အား အား"
"နင့္စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ပါ"
ဟန္လင္းလည္း ေကာင္းသျဖင့္ ေကာင္းေၾကာင္း ေျပာမိ သည္။ ေတာ္ေတာ္ဆုိးသည္။
ကုိယ့္အစ္မကုိ ကုိယ္လုိး ရတာ ေကာင္းသည္ဟု ေျပာရသည္မွာ တမ်ိဳးႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ ညက ၁၂
နာရီေက်ာ္လာသည္။ ၁၀ နာရီ ခြဲေလာက္ကတည္းက လုိးေနသည္မွာ ဟန္လင္းက ဘာမွ မျဖစ္ေသးေသာ္လည္း
သီရိလင္းတေယာက္ ေစာက္ ဖုတ္က ေစာက္ရည္ပင္ ႏွစ္ခါ
ထြက္သြားၿပီ ျဖစ္ရာ ေတာ္ေတာ္ႏႈန္းလာသည္။ ေပ်ာ့ေခြလာသည္။ တေစာင္း ကေလးပဲ ခံေပးႏုိင္ေတာ့သည္။
"မမ"
"ဟင္"
"မမရေသးလား"
"မမ"
"ဘာလဲ"
"မမလည္း ေဆးနည္းနည္းစားလုိက္ပါလား အဲဒါဆုိ မမလည္း ဟုိဟာျဖစ္ၿပီး
ခံႏုိင္မယ္ထင္တယ္"
"မစားဘူး"
"မမကုိ သနားလုိ႔ပါ"
"နင့္ဦးေႏွာက္က ဘာေတြေတြးေနတာလဲ၊ လုပ္စရာရွိတာ လုပ္"
"က်ေနာ္ မၿပီးႏုိင္ဘူး ထင္တယ္"
"ဘာ"
သီရိလင္းတေယာက္ ေမာင္ေလး ေျပာသည့္ ကိစၥကုိ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္သြားသည္။
သုိ႔ႏွင့္ ဘာမွ မေျပာေတာ့ဘဲ ေဆးကုိ ေမးကာ နင္ ဘယ္ေလာက္ စားလဲ ေမးၿပီး ေမာင္ေလးစားသည့္
တဝက္ကုိ စားလုိက္သည္။ အစပုိင္းေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ေပမယ့္ နာရီဝက္ ေလာက္ၾကာလာေတာ့ တကုိယ္လံုး
ယားယံလာသည္။
"ေမာင္ေလး"
"ဟင္ မမ"
"ငါ့တကုိယ္လံုး ယားေနတယ္"
"ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆက္လုိးၾကမယ္ေနာ္ မမ"
"အင္း"
သီရိလင္းက ပက္လက္ကေလး ေနလုိက္သည္။ ဟန္လင္းက အေပၚကေန ေမွာက္ခ်သည္။
ဤကိစၥ ဤတြင္ ၿပီးသြားၿပီဟု ထင္ေသာ္လည္း အေမျဖစ္သူက ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ႀကိဳးဆြဲခ် ေသသြားရာမွ
ေမာင္ႏွမ အမႈက ေပၚလာ ပါေတာ့သည္။ မူမူခ်ယ္သည္ အမႈကုိ ကုိယ္တြယ္ရင္း စိတ္မေကာင္းႀကီးစြာျဖင့္
ေထာင္ ၁၇ ႏွစ္စီ က်ခံ ေစလုိက္ ရပါေတာ့သည္။
0 comments