"မဆိုင်ပါဘူးကွာ၊ ကလေးက ကျောင်းလာတက်တာပါ၊ သူ့အမေနဲ့ သဘောတူထားပြီးသား၊ မပူနဲ့နော်"

ယောက်ျားက သတင်းစာကို လက်က မချဘဲ ပြောသည်။ သူမတော့ နည်းနည်းစိတ်ပူသည်။ သူတို့ နယ်တွင် အထက်တန်းကျောင်းမရှိသဖြင့် ကိုးတန်းတက်ဖို့ ယခင်ဇနီးဟောင်းနဲ့ သဘောတူညီမှုရယူကာ သူတို့သားလေး ကျော်ခန့်အောင်ကို ကျောင်းထားခြင်းဖြစ်သည်။ ယောက်ျားက သူမနဲ့ လက်ထပ်ထားသည် ဆိုသော်ြငား ဆေးပေးမီးယူ သဘောလောက်သာ လက်ထပ်ထားခြင်းဖြစ်၍ တခါတရံ အိမ်ထောင်မှုကိစ္စတွင် လစ်ဟင်းသည်ဟု ဆိုချင်သော်လည်း တင့်တောင့်တင့်တယ် နေနေရသည်မို့ ခင်မိမိ ဘာမှ မပြောသာ။ ဤသို့နဲ့ ကိုးတန်းကျောင်းသားလေး ကျော်ခန့်အောင် ရောက်လာခဲ့သည်။ ကလေးကလည်း ဖအေတူ အေးအေးလေးပင် ဖြစ်သည်။ သူမကို အန်တီမေမေဟု ခေါ်သည်။ ထိုမှ သူမနည်းနည်း စိတ်ချမ်းသာသွားသည်။ ခုတလော ယောက်ျားက ကျန်းမာရေး သိပ်မကောင်းဘူးကွာ ဆိုကာ ညည အတူအိပ်သော်လည်း ညကိစ္စက မပြီးပဲ အထားခံရလာသည်။ သူမလည်း မိန်းမသားမို့ မိန်းမဆန္ဒကလေးလည်း ဖြစ်ပေါ်မိသည်။ သူမအသက်လည်း ခုမှ ၃၈ နှစ်ထဲဝင်သည်။ ရှင်းရှင်းနဲ့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောရလျှင် ကာမကိစ္စနဲ့ပတ်သက်၍ စိတ်ထက်သန်သည့် အရွယ်ဖြစ်သည်။ ခါတိုင်းညလည်း ယောက်ျားက သူ့အလိုပြည့်လျှင် သူမကို ပစ်ထားတတ်ရာ သူမမှာ ယောက်ျား မရခင်တုန်းက သတိမထားမိသော်လည်း ယောက်ျားရမှ မီးမွေးပေးလိုက်သလို ဖြစ်ကာ အလိုအမင်းလိုချင်တတ်လာသည်။ အလွန်အမင်း လိုချင်တတ်လာမှ ကိုယ့်ယောက်ျားက သိပ်မဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်သူ ဖြစ်နေသည်။ အိပ်ယာထဲမှာ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ရင်း သက်ပြင်းတွေ ခိုးခိုးချနေရသည်။ ခုဆိုပိုဆိုးလာသည်။ ကျန်းမာရေး မကောင်းသဖြင့် အတူပင် အိပ်ခွင့်မပေး။ သူမမှာ တကိုယ်လုံး ယားယံနေသလို ခံစားရသည်။

ခင်မိမိ အမျိုးမျိုးစဉ်းစားသည်။ နေ့ခင်းဘက် ကောင်လေးနဲ့ သူမသာ အိမ်တွင် ကျန်ခဲ့သည်။ ကောင် လေးက တကယ့်ဖအေတူ အေးအေးလေး ဖြစ်နေ သည်။ အစပိုင်းတော့ သူမ အတင်းအဓမ္မ ဝင်လုံးဖို့ စိတ်ကူးသေးသော်လည်း အဆင်မပြေပါ။ ကောင် လေးက ငယ်သေးတော့ နားမလည်မှာ စိုးရသည်။

"သားလေး လာပါဦးကွယ် အန်တီဆွဲကြိုးလေး ဖြုတ်ပေးပါဦး"

ခင်မိမိသည် မနက်က ဆွဲကြိုးကို ပလာယာဖြင့် အတင်း အသေဖိညှပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ထမီရင်ရှားလေး ဝတ်ကာ ကျော်ခန့်အောင်ကို ခေါ်လိုက်သည်။ ကောင်လေးက ကိုးတန်းကျောင်းသား ဆိုသော်လည်း အရပ်နည်းနည်းရှည်သည်။ ပိန်လည်း ပိန်သည်။ သူမကတော့ ဝသည်။ ဝသည်ဆိုသော်လည်း အလွန်အကျွံ ဝခြင်းမျိုးမဟုတ်ပါ။ အသက် ၃၈ နှစ်အရွယ်မိန်းမတယောက်၏ ကိုယ်လုံးကိုယ်ဖန် အရွယ်အစား ရှိသည်။ လက်မောင်းတွေ ပြည့်သည်။ ခါးတွေလည်း တုတ်သည်။ ထို့အတူ အိုးကလည်း စွင့်ကားပြည့်နေသည်။ ရုပ်ရည်က အသင့်အတင့်သာ ရှိသည်။ အချောအလှကြီးထဲက မဟုတ်။

"တော်တော်ကြပ်နေတယ်"

ကျော်ခန့်အောင်က နောက်ကနေ ဖြုတ်သည်။ သူမက နည်းနည်းပုသလို ရှိရာ ကျော်ခန့်အောင် အရပ်ရှည်သည်နဲ့ ကွက်တိ ဖြစ်နေသည်။ သူမအိုးလေးနဲ့ နောက်ကို မသိမသာပွတ်သည်။

"ရအောင် ဖြုတ်ပေးပါလားကွယ်"

"ဟုတ်ကဲ့"

ကျော်ခန့်အောင် အသံက ခြောက်ကပ်နေသည်။ တံတွေးကို အားစိုက်မြိုချနေရသည်။ သူမက မသိချင်ယောင်ဆောင်၍ အိုးကို နောက်နည်းနည်းပစ်ကာ ကျော်ခန့်အောင်ပေါင်နဲ့ တမင်တကာ ထိထားစေသည်။

"ဘာလေးလည်း မသိဘူး"

သူမက တမင်ကုန်းလိုက်သည်။ သူမအိုးကို ကျော်ခန့်အောင် ပေါင်ရင်းနဲ့ ပြင်းပြင်းထန်ထန်ထိအောင် အကွက်ဆင်သည်။ ကျော်ခန့်အောင် မဆုတ်မိလိုက်။

"ရပါပြီကွာ ထားလိုက်တော့"

ဆိုကာ ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြော၍ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လိုက်သည်။ သူမ မသိမသာလေး ခိုးကြည့်တော့ ကျော်ခန့်အောင်က ပေါင်ရင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မသိမသာအုပ်ကာ တဖက်လှည့်ရင်း ကျန်ခဲ့သည်။ နေ့ခင်းတွင် ကျော်ခန့်အောင် တီဗွီကြည့်နေချိန် သူမက ရှေ့တွင် သွားကာ လေးဖက်ထောက်၍ ကြမ်းတိုက်သည်။ အင်္ကျီကိုလည်း လည်ဟိုက် ဝတ်ထားသည်။ တခြားမှန်အရိပ်ထဲမှ ကျော်ခန့်အောင်က မသိမသာခိုးကြည့်တော့ ပေါင်ချင်းပွတ်နေသည်ကို တွေ့ရသည်။

"သား"

"ဗျာ"

"သားအဆင်ပြေရင် အန်တီကို နှိပ်ပေးပါလားကွယ်"

ခင်မိမိသည် ကျော်ခန့်အောင် ဘေးတွင်ထိုင်လိုက်သည်။ သူမက ပခုံးတွင် ဘော်လီကြိုးတချောင်းသာ ပါသည့် အင်္ကျီကို သေချာရွေးဝတ်လာသည်။

"နော်"