ရှေ့နေမလေးနဲ့ ခ ခလေးငယ် အမှူ (2)
စိုးထိန်သည်
သူ့ဘောင်းဘီကို ထချွတ်သည်။ အတွင်းခံပဲကျန်တော့ သန်းသန်းမိုး ရှက်သလို ဖြစ်ကာ မျက်နှာလွှဲသည်။
တော်တော်လေးတော့ ဖောင်းနေသည်။ စိုးထိန်က အတွင်းခံကို တဝက်ချွတ်ချလိုက်သည်။ သူ့လီးကတော့
သန်းသန်းမိုး ထင်ထားသည်ထက် ကြီးသည့်အပြင် ရှည်လည်း ရှည်သည်။ သန်းသန်းမိုးက တချက် ကြည့်ပြီး
တခါမှ မကြည့်ဖူးသဖြင့် "အို" ဆိုကာ မျက်နှာလွှဲမိသည်။ နောက်မှ မရဲတရဲ ပြန်ချောင်းကြည့်သည်။
သူမ အကြည့်မမှားပါ။ သူမ ထင်ထားသည်ထက် အဆမတန်ကြီးသည်။ သုံးလက်မ ပိုက်လုံးလောက် ရှိမည်။
အရှည်က တထွာလောက် ရှိမည်။
"မင်း
မင်းဟာက အကြီးကြီး"
စိုးထိန်တယောက် မျိုးစုံအော်နေသည်။
သူမ ဆွဲထုတ်ကာ စိုးထိန်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ ကလေးလေးသာ ဆို ယုံပင် မယုံနိုင်လောက်အောင်
ဖြစ်ရသည်။
သူမ နည်းနည်းဆွံ့အသွားသည်။
"မမက
သေးသေးလေးလို့ ထင်တာ မလား"
"ဟင်ကွာ"
ဆိုကာ သန်းသန်းမိုးသည်
လီးကို တချက်လှည့်ကြည့်ပြီး မျက်နှာလွှဲပြန်သည်။
ပြီးတော့လည်း
မရဲတရဲ ပြန်ကြည့်သည်။ လီးက တောင်နေသည်။ တောင်မည်ပေါ့လေ။ သူမ အဖုတ်ကို တစိမ့်စိမ့် လျက်ထားပြီးမှကိုး။
သန်းသန်းမိုး အေးဆေးပြန်လှည့်သည်။ လီးကို စေ့စေ့ကြည့်သည်။ ထိပ်က လှန်နေပြီ။ အက်ကွဲကြောင်းထဲတွင်
စိုနေသည်။ အကြောကြီးတွေ ထိုးထိုးထောင်ထောင် ထနေသည်။ သူမ မရဲတရဲဖြင့် အသာဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
လီးကြီးက နွေးအိနေသည်။ သူမ သိသလောက် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် အသာလေးလုပ်ပေးသည်။
"ဒီလိုလုပ်တာ
ဘာခေါ်လဲဟင်"
"ကွင်းတိုက်တယ်လို့ခေါ်တယ်မမ"
"မြန်မြန်ကြိုက်လား
နှေးနှေးကြိုက်လား"
"မမ
သဘောအတိုင်းလုပ်ပါ"
"စုပ်ကြည့်ချင်တယ်"
"မမ
မရွံဘူးလား"
"မောင်လေး"
"ဗျာ"
"မမကို
အထင်သေးလားဟင်"
"ကျနော်က
ပိုချစ်တာပါဗျာ"
"အထင်သေးလားလို့ဆို"
"အို
မမကလည်း ဘာလို့ အထင်သေးရမှာလဲဗျာ"
"မောင်လေး"
"ဗျာ"
"စုပ်မယ်နော်"
"အင်း"
သန်းသန်းမိုးက
ပါးစပ်ဟ၍ လီးနားကပ်လိုက်သည်။ လီးက တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။ နှုတ်ခမ်းနဲ့ ထိပ်ကို အသာဖိလိုက်သည်။
အသာလေး ဖိစုပ်ပေးလိုက်သည်။
"ကောင်းလားဟင်"
"အရမ်းကောင်းတယ်"
"မမလေ"
"ဟုတ်"
"မောင်လေးလီးကို
အရမ်းသဘောကျသွားပြီ"
သန်းသန်းမိုးက
လီးကိုကိုင်ကာ ကွင်းထုရင်း ထိပ်ဖျားလေးကို စုပ်ပေးပြန်သည်။
"မမ"
"ရှင်…"
"မမကို
အရမ်းချစ်တယ်ဗျာ"
"မမလည်း
မောင်လေးကို ချစ်ပါသတဲ့ရှင် သိလား"
"မမ"
"ရှင်
မောင်"
"ကျနော့ကို
နေ့တိုင်း လိုးခွင့်ပေးမှာလားဟင်"
"အို
နေ့တိုင်းဆိုတာ ဝေးတယ် မောင်လေး အချိန်တိုင်း အချိန်တိုင်း"
"ချစ်တယ်ဗျာ
မမကို"
"ဒါပေါ့"
"မမ"
"ပြောလေ
မောင်"
"စုပ်ပေးပါဦးဗျာ"
"အွန်း"
သန်းသန်းမိုးသည်
ပါးစပ်ကို အစွမ်းကုန်ဟ၍ စိုးထိန်၏ လီးကို အာခေါင်စိုက်အောင် ငုံလိုက်သည်။ ပြီးလျင်
နှုတ်ခမ်းကိုပိတ်ကာ အသာထုတ်သည်။ လီးကြောကြီးနဲ့ နှုတ်ခမ်းသားတို့ ထိလိုက်တိုင်း တုန်ခါနေသည်။
လီးက သူမပါးစပ်ထဲရောက်မှ ပိုကြီးသည် ထင်ရသည်။ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်ပြီးနောက် တခါ
ပြန်ငုံသည်။ ငုံထားရင်း တန်းလန်း နည်းနည်းစီတိုးကြည့်သည်။ စိုးထိန်က မမခေါင်းကို ကိုင်ချင်နေသည်။
မကိုင်ရဲပဲ ဖြစ်နေသည်။ သန်းသန်းမိုးက သိသည်။ ထို့ကြောင့် စိုးထိန်လက်ကို ယူ၍ သူမခေါင်းပေါ်တင်လိုက်သည်။
စိုးထိန်က သူမထိုသို့ လုပ်ပေးလိုက်သည်နှင့် သူမခေါင်းကိုကိုင်ကာ သူ့လီးကို ထိုးထည့်သည်။
သူမလည်း ငြိမ်ကာ စိုးထိန် စိတ်ကြိုက်ထိုးထည့်စေသည်။ စိုးထိန်လီးကို ပါးစပ်ထဲ လျှာဖြင့်ပင်
ကစားပေးသည်။
"အား
အ အ အား အား အ အ အ အ အား"
"မမ"
"မောင်လေး"
"ကျနော်
ပြန်လျက်တော့မယ်နော်"
သန်းသန်းမိုး
ဘာမှ မပြောနိုင်ပါ။ စိုးထိန်က အသာသူမပေါင်ကြားထဲ ထိုင်ချသည်။ သူမစောက်ဖုတ်ကို လျှာ
အပြားလိုက်ထားကာ အောက်ကနေ အပေါ်ကို တောက်လျှောက်လျက်တက်သည်။ မနား။
" မမစောက်ဖုတ်
ပါးကုန်တော့မှာပဲ"
"မမ"
"ရှင်
ရှင့်"
"ကျနော်
အားမရဘူးဗျာ"
"ရှင်လေးက
ဘာများ ထပ်လုပ်ချင်သေးလို့လဲကွယ်"
"မမ"
"ရှင့်ပါဆို"
"သေးကို
နည်းနည်းစီပေါက်ချပေးပါလား"
"ရှင်လေးက
ဘာလုပ်မလို့လဲ"
"မမသေးကို
သောက်ချင်တယ်"
"အို
ကြံကြီးစည်ရာ မရပါဘူး"
"လုပ်ပါ
မမရယ်နော် မမအဖုတ်ကို လျက်နေရရုံနဲ့ အားမရဘူးဗျာ"
"မရပါဘူးနော်"
"လုပ်ပါ
မမရယ်နော်"
စိုးထိန်က
သူမစောက်ဖုတ်ကို ရှိခိုးသည်။
"တကယ်သောက်ချင်တာလားဟင်"
"တကယ်ပါ
မမရယ်"
"မကောင်းပါဘူးကွယ်"
"ကျနော့ကို
သနားရင် ပါးစပ်ထဲ သေးပေါက်ထည့်ပေးပါ မမရယ်နော်လို့"
သန်းသန်းမိုးတယောက်
ကာမဂုဏ်ကို အစွမ်းကုန်ခံစားပစ်ချင်သော်လည်း သည်လောက်အထိတော့ မပါပါ။ သို့သော်လည်း ကလေးလေးက
တကယ့်ကို တမ်းတမ်းတတဖြစ်နေပြန်သည်။
"မောင်လေး"
"ဗျာ"
"အိမ်သာထဲ
သွားရအောင်"
"မမ"
"အင်"
"ကျနော်
ခွေးလို လေးဖက်ထောက်သွားမယ် မမက နောက်ကလိုက်ခဲ့"
"အို"
စိုးထိန်က
ပြောပြောဆိုဆိုပင် လေးဖက်ထောက်သွားသည်။ သူမက စိုးထိန်နောက်ကနေ အသာလေး လိုက်ခဲ့သည်။
လိုးပြီးလရည်ထွက်ပြီးသည်နဲ့ ပင်ပန်းကာ အနားယူသည့် လိုးခြင်းမျိုးနဲ့ဆိုရင်လည်း သည်ကောင်လေးကို
သူမ စွဲလန်းတော့မည် မဟုတ်ဟု ထင်ရပါသည်။ လပြွတ်တွဲလွဲနဲ့ နောက်ကနေ ကလိကြည့်ချင်မိသည်။
"မောင်လေး
ခဏ"
စိုးထိန်က
လေးဖက်ထောက်သွားရင်း နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်သည်။ သန်းသန်းမိုးက စိုးထိန်ပေါင်ကြားမှ လပြွတ်ကို
ခြေထောက်ဖြင့် ပင့်ကစားသည်။ လီးကြီးကတော့ မာတောင်နေသည်။ သူမက ခြေမဖြင့် ညှပ်သည်။ စိုးထိန်က
ပက်လက်လှန်ပေးသည်။ လီးကြီးက မျက်နှာကြက်ကို ရန်မူနေသည်။ သူမက ခြေဖဝါးဖြင့် ပွတ်သည်။
စိုးထိန်က သူမကို ကြည့်နေသည်။ ခုထိ သူမ အပေါ်ပိုင်းပင် မချွတ်သေးပါ။ စိုးထိန် ထလာသည်။
သူမ ပေါင်ကို ဖက်သည်။ သူမစောက်ဖုတ်ကို စုပ်သည်။ နည်းနည်းသာမာန်စုပ်ချင်းမျိုးမဟုတ်။
တခုခုကို ရလိုမှုနဲ့ စုပ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမအင်္ကျီကိုပင့်၍ ဆီးခုံကို လျက်သည်။ ဆီးခုံအပြည့်ပေါက်နေသော
သူမစောက်မွေးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိစုပ်ကာ ဆွဲကစားသည်။ သူမလက်ကို ဆွဲယူ၍ ခေါင်းကိုပွတ်သပ်ခိုင်းပြန်သဖြင့်
သူမလည်း လုပ်ပေးသည်။ ထို့နောက် စိုးထိန်သည် ထူးထူးဆန်းဆန်းပင် ပေါင်တွေကို လျက်စုပ်နမ်းပြန်သည်။
ပေါင်သားတွေကို စုပ်နမ်းသည်။ စိုးထိန်သည် ဘေးတင်ပါးကို နမ်းလာသည်။ ဒူးထောက်ရင်း နည်းနည်းစီ
လှည့်သွားကာ သူမဖင်အိုးကို စုပ်နမ်းသည်။ စိုးထိန် သူမနောက်သို့ ကောင်းကောင်း ရောက်သွားသည်။
သူမ၏ အိုးတလုံးကို ပွတ်သပ်၍ အိုးတလုံးကို စုပ်နမ်းသည်။ လျက်သည်။ နေရာနှံ့နေအောင် နမ်းပြီး
နောက်အိုးတခြမ်း ပြောင်းသည်။
"မမ
နည်းနည်းကားပေး"
၁၃ နှစ်ကလေးလေး
ပြောသည်ကိုပင် သန်းသန်းမိုး နားထောင်တတ်နေပြီ။ သူမ နည်းနည်းကားလိုက်သည်။ စအိုဝတည့်တည့်
စိုးထိန်၏ လျှာနွေးနွေးကြီးက လာထိသည်။
"မ အ
မ အ မမ သေတော့မယ် ဘာလို့ အဲလောက်တော်ရတာလဲ စိုးထိန်ရယ်"
စအိုဝကို
လျှာဖျားလေးဖြင့် ဝှိုက်ကစားသည်။ လျှားဖျားဖြင့်ထိုးဖွသည်။ သူမ ဒူးတွေ ညွှတ်လာသည်။
"မမ
နံရံကို လက်ထောက်ပါလား"
စိုးထိန်မပြောလည်း
သူမ မခံနိုင်တော့။ နံရံကို လက်ထောက်လိုက်သည်။ စိုးထိန်က သူမ ခြေထောက်ကို သူ့စိတ်ကြိုက်စီမံခန့်ခွဲသည်။
သူမ နှစ်ပေလောက် ကားလိုက်ရသည်။
"မမ"
"အင်အင်ဟင်"
"မမဖင်ကြီးကလည်း
လိုးထည့်လိုက်ရရင် ရှယ်ပဲ သိလား"
"မောင်လေး"
"ဗျာ
မမ"
"မမကို
အဲလို မနှိပ်စက်ပါနဲ့တော့ကွယ်"
"ဘာ
ဘာဖြစ်လို့လဲမမ"
"မမ
အရမ်းခံချင်နေပြီ၊ မမကို လိုးပေးပါတော့ကွယ်"
"မမ"
"လိုးပါတော့ကွယ်နော်
လိုးပေးပါနော်"
"ကျနော်
ဖင်အရင်လိုးချင်တယ်"
"မမကုန်းပြီးသားပါကွယ်လိုးပါတော့
မမကို မနှိပ်စက်ပါနဲ့တော့"
"မမ"
"လိုးပါဆိုကွာ"
"ကြမ်းပြင်မှာ
လေးဖက်ထောက် ကုန်းပေးပါလား မမ ကျနော် သိပ်မမီလို့"
"အော်
အေဟုတ်သား"
သန်းသန်းမိုးမှာ
အလိုးခံချင်လွန်းလှသဖြင့် ဘယ်လိုအနေအထားမှန်းတောင် မသိတော့။ ဘယ်အချိန် ကြမ်းပြင်ပေါ်
ဒူးထောက်ကုန်းပေးလိုက်မိမှန်းလည်း မသိတော့။ စိုးထိန်လီးကြီး ဖင်ထဲဝင်လာပြီး ပြင်းပြင်းထန်ထန်ဆောင့်တော့မှ
နာကာ သတိဝင်လာသည်။
"အ အဖြေးဖြေး
ဖြေးဖြေး ဖြေးဖြေး"
သူမက ဖင်ခံဖူးသူ
မဟုတ်။ ဖင်ခံဖို့လည်း တသက်လုံး စိတ်ကူး ရှိမလာ။ လူကမူကြို လီးကတက္ကသိုလ်ဆိုတာ ဒါမျိုးနေမည်။
"မမ
ဖင်ကြီးက အကြီးကြီးပဲနော်"
စိုးထိန်က
ဖင်ဟု ပြောသော်လည်း သူမအိုးကို ပြောခြင်းဖြစ်မည်မှန်း သူမသိသည်။ ကလေးဆိုတော့အိုးကို
ဖင်ဟု ခေါ်သည်ပေါ့။ ကလေးသာ ဆိုသည်။ သူမကို ဆောင့်လိုက်တိုင်း သူမ ညွှတ်ညွှတ်ကျသွားသည်။
ဆောင့်ချက်က လည်းပြင်းထန်၊ အရှိန်ကလည်း ပြင်းထန် အစကလည်း အစမို့ သန်းသန်းမိုးတယောက်
စအိုတော်တော် နာသွားသည်။ သို့သော်လည်း ဖင်တခါမှ မခံဖူးသဖြင့် ကောင်းလည်း ကောင်းလှသည်။
စိုးထိန် တဖတ်ဖတ်နဲ့ လိုးသည်။ သူမလည်း အော်သည်။ စိုးထိန်လည်း ကောင်းလိုက်တာ စသဖြင့်
အော်သည်။
"အ အို့
အ အ အို့ အ"
သူမ ဖင်ထဲနွေးခနဲ
ဖြစ်သွားသည်။ မသာကောင်လေး ဖင်ထဲပြီးထည့်ပုံရသည်။ သို့သော် သူမ ကျေနပ်သည်။ စိုးထိန်က
ဒူးထောက်လျက် လီးကို ဖင်ထဲစိမ်ထားပြီး ဇိမ်ခံနေသည်။
"မမ"
"ဟွန်"
"ကောင်းလား"
"ဟင်အင်း
ကောင်းဘူး"
"ဗျာ
ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"သူက
သူများသေးသောက်မယ်ဆိုပြီး ဖင်ချလို့"
"အဟိ
ဆောတီး လာမမ အိမ်သာထဲသွားမယ်"
"အွန်
ဘာလုပ်ဦးမလို့လဲ"
"ကျနော်
မပြီးသေးဘူးလေ"
"အို
မကောင်းပါဘူး"
"မမ"
စိုးထိန်က
သူမကိုအတင်းအိမ်သာထဲခေါ်သည်။ အိမ်သာဆိုသော်လည်း ရေချိုးခန်းနဲ့တွဲလျက်ဖြစ်သည်။ စိုးထိန်က
သူမပေါင်ကြားထဲ ဝင်ကာ ပါးစပ်ဟသည်။ သူမက အသာခွကာ စောက်ဖုတ်ကို ပါးစပ်နဲ့တေ့လိုက်သည်။
သူမ သေးဘယ်လိုပေါက်ပေါက် မထွက်ပါ။
"မောင်လေး
မမရှက်နေလို့လား မသိဘူးကွာ ဘယ်လိုမှ မထွက်ဘူး"
"အစဆိုတော့
ဒီလိုပဲ ထင်တယ်"
"နောက်
အာ့ကို မပူဆာရဘူးနော် သူများ ရှက်တယ်"
"မမ
ကျင့်သား မရသေးလို့ပါ"
"မမ
မလုပ်တော့ဘူး အာ့ကို"
"မမ"
"အင်"
"ခုနက
ဖင်လိုးတော့ မမဘယ်လိုထင်လဲဟင်"
"ဘယ်သိမလဲ"
"မမ"
"မောင်"
"မောင်လေ
မမကို နည်းမျိုးစုံလိုးချင်တယ်"
"လိုးရမှာပေါ့"
"ဟို
ဟိုလေ"
"ဆိုစမ်းပါဦး
အလိုးပါရဂူကြီးရဲ့"
"ဟီး
မမကလည်း"
ဤသို့ဖြင့်
အသက်၁၃ နှစ်ကလေးလေးနဲ့ မသန်းသန်းမိုးသည် ယောက်ျား မရှိသည်နဲ့ တပြိုင်နက် အချိန်တိုင်းလိုလို
ဖောက်ပြန်နေရာ စိုးထိန်အမေ သိသွားပြီးနောက် စိုးထိန်ဘဝ ရေတိမ်မနစ်ရေးအတွက် သူငယ်ချင်းအချင်းချင်း
တရားစွဲခဲ့သည်။ ငွေများ တရားနိုင်ဆိုသလို အမှုကိုတော့ မသန်းသန်းမိုးနိုင်သွား သော်လည်း
ဂုဏ်သိက္ခာပိုင်းအရ ရှုံးသဖြင့် သန်းသန်းမိုးတယောက်အိမ်ထဲမှ အိမ်ပြင်မထွက်တော့သည်မှာ
အိမ်တွင် လူရှိ မရှိ မသေချာတော့သည့်အထိ ဖြစ်သွားလေသည်။
0 comments